Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2020

"Ο Κύριος Σταθμάρχης": η ξεχασμένη ταινία του Βασίλη Τσιβιλίκα

Μια εξαιρετικά σπάνια ταινία του Ελληνικού κινηματογράφου υπήρξε σίγουρα "Ο Κύριος Σταθμάρχης". Γυρισμένη το 1971, εισπρακτικά βρέθηκε στον πάτο του καταλόγου με τις εμπορικότερες ταινίες της χρονιάς. Η πρεμιέρα της έγινε στις 17 Απριλίου 1972 και συγκέντρωσε μόλις 5.893 εισιτήρια, κατακτώντας τις 88η θέση, ανάμεσα στις 90 ταινίες της χρονιάς.
Η ταινία έχει ως κεντρικό ήρωα έναν δειλό και αφελή σταθμάρχη ο οποίος στα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής θα αναμιχθεί άθελα του στη δράση της Αντίστασης, εκτελώντας με απόλυτη επιτυχία ένα παράτολμο σχέδιο. Θα βοηθήσει στην ανατίναξη ενός τρένου με πολεμοφόδια που προοριζόταν για τον ανεφοδιασμό του Στρατάρχη Ρόμελ.
Το ρόλο του σταθμάρχη κρατά ο ανερχόμενος τότε κωμικός Βασίλης Τσιβιλίκας, ο οποίος μόλις το 1970 είχε κάνει την πρώτη του εμφάνιση στην κωμωδία "Η Θεία μου η Χίπισσα", της Φίνος Φιλμ. Φυσικά είχε προηγηθεί και ο ρόλος του βραδύγλωσσου φίλου του Χρόνη Εξαρχάκου στην τελευταία ασπρόμαυρη ταινία του Φίνου "Ο Κατεργάρης".
"Ο Κύριος Σταθμάρχης" είναι παραγωγή της εταιρεία "Ηνωμένοι Καλλιτέχναι" και σήμερα πλέον δε προβάλλεται από τα τηλεοπτικά κανάλια. 

Τον Απρίλιο η απονομή των βραβείων της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου

Τα μέλη της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου,(σκηνοθέτες και σκηνοθέτιδες, παραγωγοί, ηθοποιοί, σεναριογράφοι, διευθυντές και διευθύντριες φωτογραφίας, μοντέρ και μοντέζ, σκηνογράφοι, ενδυματολόγοι, συνθέτες, ηχολήπτες και ηχολήπτριες, σχεδιαστές και σχεδιάστριες ήχου, μιξάζ, μακιγιάζ, οπτικών και ειδικών εφέ, animators, υπεύθυνοι και υπεύθυνες εργαστηρίων, θεωρητικοί και κριτικοί του κινηματογράφου, εκπρόσωποι θεσμών, διανομείς και αιθουσάρχες), θα επιλέξουν τις φετινές υποψηφιότητες για τα 20 βραβεία που θα απονεμηθούν, ανάμεσα σε 18 ταινίες μεγάλου μήκους μυθοπλασίας, 15 μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ, 29 μικρού μήκους μυθοπλασίας, 11 μικρού μήκους ντοκιμαντέρ και 4 ταινίες animation. 
Τα 20 βραβεία της Ακαδημίας Κινηματογράφου που θα απονεμηθούν
Βραβείο καλύτερης ταινίας
Βραβείο καλύτερης ταινίας ντοκιμαντέρ
Βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους
Βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους ντοκιμαντέρ
Βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους animation
Βραβείο σκηνοθεσίας
Βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη
Βραβείο σεναρίου
Βραβείο α΄ γυναικείου ρόλου
Βραβείο α΄ ανδρικού ρόλου
Βραβείο β΄ ανδρικού ρόλου
Βραβείο β΄ γυναικείου ρόλου
Βραβείο φωτογραφίας
Βραβείο μοντάζ
Βραβείο πρωτότυπης μουσικής
Βραβείο σκηνογραφίας
Βραβείο ενδυματολογίας
Βραβείο ήχου
Βραβείο μακιγιάζ
Βραβείο ειδικών εφέ
Την ανάδειξη των υποψηφιοτήτων θα ακολουθήσει η τελική ψηφοφορία των μελών της ΕΑΚ, και οι νικητές θα ανακοινωθούν στην ανανεωμένη τελετή των βραβείων στη «Στέγη» του Ιδρύματος Ωνάση στις 15 Απριλίου.


Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2019

Ένα λεύκωμα όπως θα το θέλαμε όλοι οι λάτρεις του Ελληνικού κινηματογράφου

Ένα βιβλίο - λεύκωμα αφιερωμένο στην ταινιοθήκη του κινηματογραφικού οργανισμού Καραγιάννης Καρατζόπουλος κυκλοφορεί ήδη στην αγορά. Ένας πολυτελής τόμος που θα έπρεπε να φτάσει στα χέρια όλων των κινηματογραφόφιλων. Έχοντας στην κατοχή μου δεκάδες βιβλία με θέμα το Ελληνικό σινεμά θα μπορούσα να πω ότι η συγκεκριμένη έκδοση είναι ότι καλύτερο έχει παρουσιαστεί στην αγορά. Πέρα από το απίστευτα σπάνιο φωτογραφικό υλικό (2500 φωτογραφίες), που περιέχει από όλες τις ταινίες που ανήκουν στην ταινιοθήκη της Καραγιάννης Καρατζόπουλος (340 ταινίες) ο δημιουργός του Λευκώματος Κρίστης Κουπάτος, παραθέτει και πληροφοριακό υλικό για τους συντελεστές, τα γυρίσματα, τις βραβεύσεις και τις διακρίσεις στα Φεστιβάλ αλλά πλήθος στοιχείων που προκύπτουν από τους διαλόγους των ηθοποιών.
Ο Κρίστης Κουπάτος έφτιαξε ένα λεύκωμα, όπως ακριβώς θα το θέλαμε όλοι οι λάτρεις του Ελληνικού κινηματογράφου. Ελπίζω σύντομα να μας παρουσιάσει το επόμενο βιβλίο του...

Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2019

Η "Ευτυχία" στις σκοτεινές αίθουσες!!!


Μια από τις καλύτερες ταινίες του σύγχρονου Ελληνικού κινηματογράφου ετοιμάζονται να υποδεχθούν οι λάτρεις του Ελληνικού σινεμά. Η ταινία "Ευτυχία" θα βγει στις σκοτεινές αίθουσες στις 19 Δεκεμβρίου και έχει ως θέμα της την πολυτάραχη ζωή της Στιχουργού Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου υποδύονται σε δύο ηλικίες η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και η Κάτια Γκουλιώνη. Μαζί τους η Ντίνα Μιχαηλίδου στο ρόλο της Μαριόγκας- μητέρας της Ευτυχίας, ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης στο ρόλο του δεύτερου συζύγου της, Γιώργου Παπαγιαννόπουλου, ο τιμημένος με βραβείο Χορν Θάνος Τοκάκης, ο Παύλος Ορκόπουλος στο ρόλο του Κώστα Νικολαϊδη, πρώτου συζύγου της Ευτυχίας, οι Ευαγγελία Συριοπούλου και Λίλα Μπακλέση, που υποδύονται τις δυο κόρες της Ευτυχίας, Μαίρη και Καίτη, και η Ευγενία Σαμαρά στο ρόλο της εγγονής της, Ρέας. Παίζουν ακόμη ο Αντώνης Λουδάρος στο ρόλο του Μάνου Χατζιδάκι, ο Κρατερός Κατσούλης στο ρόλο του Μανώλη Χιώτη, η Ματθίλδη Μαγγίρα ως Ρένα Βλαχοπούλου, η Χρύσα Ρώπα ως Σωτηρία Μπέλλου, ο τραγουδοποιός και συνθέτης Φοίβος Δεληβοριάς ως κονφερασιέ.
Η σκηνοθεσία είναι του Άγγελου Φραντζή.

Πέμπτη 20 Ιουνίου 2019

Έφυγε από τη ζωή η ηθοποιός Τζίνα Βούλγαρη


Έφυγε από τη ζωή η ηθοποιός του μουσικού θεάτρου Τζίνα Βούλγαρη.
Γεννημένη στην Αθήνα 1939 εμφανίστηκε αρχικά ως τραγουδίστρια στην Αίγλη Ζαππείου, στο Γκριν Παρκ της οδού Μαυρομματαίων και στο Άλσος του Πεδίου Άρεως με το Γιώργο Οικονομίδη. Απέκτησε άδεια άσκησης επαγγέλματος ηθοποιού ως εξαιρετικό ταλέντο. Συνεργάστηκε με πολλούς πρωταγωνιστές της μουσικής σκηνής (Ορέστη Μαρκή, Σπεράντζα Βρανά, Σοφία Βέμπο κ. ά.). Τα τελευταία χρόνια της σταδιοδρομίας της εργάστηκε κυρίως ως τραγουδίστρια σε πολλά νυχτερινά κέντρα της Αθήνας. Διέκοψε τις εμφανίσεις της στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 80. Ήταν παντρεμένη για λίγο καιρό με τον ηθοποιό Πέτρο Πανταζή
Από τις ταινίες αξίζει να αναφέρουμε τα φιλμ: "Μετά την Αμαρτία", "Μην είδατε τον Παναή", "Το Κάθαρμα" και "Ο Πεθερόπληκτος"
Καλό Παράδεισο Τζίνα...

Δευτέρα 13 Μαΐου 2019

Έφυγε από τη ζωή η ηθοποιός Βιβέτα Τσιούνη.

Το Ελληνικό Θέατρο θρηνεί για την απώλεια μιας μεγάλης θεατρίνας. Έφυγε από τη ζωή η Βιβέτα Τσιούνη. Μια ηθοποιός με έντονη συμμετοχή σε παραστάσεις του Εθνικού αλλά και με έντονη παρουσία και στον κινηματογράφο. Πρωτοεμφανίστηκε στην ταινία του Βασίλη Γεωργιάδη "Οργή" και μέχρι το 1969, χρονιά που αποχαιρέτησε τον κινηματογράφο, εμφανίστηκε ως πρωταγωνίστρια σε 6 ακόμα ταινίες, με πιο αξιόλογες την κομεντί του Ορέστη Λάσκου "Μικροί και Μεγάλοι εν δράσει" και τις ταινίες του Γρηγόρη Γρηγορίου "Αμφιβολίες" και "Αυτό το Κάτι άλλο".
Με την έλευση της τηλεόρασης στην Ελλάδα ξεκίνησε και τις τηλεοπτικές της εμφανίσεις, πάντα επιλεκτική στους ρόλους της.
Καλό Ταξίδι Βιβέτα...

Η Κυρά της Ρω: Η τελευταία Ελληνίδα!

Στις 13 Μαΐου 1983 πέθανε η κυρά της Ρω, η γυναίκα που ύψωνε επί σαράντα χρόνια την ελληνική σημαία στη βραχονησίδα Ρω, κοντά στο Καστελόριζο απέναντι από τα τουρκικά παράλια. Το όνομα της ήταν Δέσποινα Αχλαδιώτη και είχε γεννηθεί το 1890. Την αποκαλούσαν «Κυρά της Ρω» ή διαφορετικά «Κυρά της Ρωμιοσύνης», για τον πατριωτισμό που επέδειξε καθ’ όλη τη διάρκεια που έμενε ολομόναχη στη βραχονησίδα....
Κάθε μέρα ύψωνε την ελληνική σημαία, ώστε να τη βλέπουν τα διερχόμενα πλοία και να υπενθυμίζει στους Τούρκους την ελληνικότητα του νησιού. Πρώτη φορά εγκαταστάθηκε στο άγονο νησί με τον άντρα της Κώστα το 1927. Μαζί τους είχαν μερικά ζώα για να καλύπτουν τις καθημερινές τους ανάγκες. Τότε στη βραχονησίδα ζούσαν λίγες οικογένειες, οι οποίες αργότερα εγκατέλειψαν το νησί. Από τότε εκείνη και ο άντρας της έγιναν οι μοναδικοί κάτοικοι. Όπως είχε αναφέρει η ίδια στο αφιέρωμα που της έκανε ο Φρέντυ Γερμανός στην κρατική τηλεόραση: «Η ζωή των Καστελοριζιτών ήταν η βραχονησίδα Ρω, αν οι Τούρκοι την παίρναν δεν θα υπήρχε Καστελόριζο». Η παρουσία της Δέσποινας στην απομακρυσμένη βραχονησίδα στοχοποιήθηκε από τους Τούρκους και συχνά δοκίμαζαν τις αντοχές της. Πρώτη φορά ανέβηκαν και ύψωσαν τη τουρκική σημαία στη Ρω το 1929. Μόλις η Δέσποινα την είδε πήρε ένα λευκό σεντόνι και γαλάζιο ύφασμα και έραψε την ελληνική σημαία. Μαζί με τον άντρα της κατέβασαν την τούρκικη και ύψωσαν την ελληνική.
Η Δέσποινα αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες κατά την παραμονή της στο ξερονήσι. Το 1940 ο άντρας της αρρώστησε βαριά. Η Κυρά ήταν μόνη στη βραχονησίδα. Άναψε φωτιές για να ειδοποιήσει τους ψαράδες για βοήθεια, αλλά δεν τις είδαν εγκαίρως και άργησαν να φτάσουν στη Ρω. Ο άντρας της πέθανε μέσα στη βάρκα, κατά τη μεταφορά του στο Καστελόριζο. Μετά τον θάνατο του, η Κυρά επέστρεψε το 1943 με την τυφλή μητέρα της στη Ρω και συνέχισε να υψώνει την ελληνική σημαία. Εκείνη τη χρονιά το αντιτορπιλικό «Κουντουριώτης» έφτασε στο λιμάνι του νησιού και το Καστελόριζο ήταν πλέον ελεύθερο από τους Ιταλούς. Το νησί μετατράπηκε σε έδρα των Συμμάχων, οι οποίοι όταν άκουσαν για μια γυναίκα που κατοικεί στην απέναντι βραχονησίδα έστειλαν ναύτες να τη χαιρετήσουν και να τις δώσουν τρόφιμα και εφόδια. Η Δέσποινα τους βοηθούσε καθ’όλη τη διάρκεια των επιχειρήσεων και όταν τα πλοία περνούσαν μπροστά από τη Ρω έτρεχε και τα χαιρετούσε κουνώντας τη σημαία. Ακόμα και κατά τον βομβαρδισμό του Καστελόριζου από τα γερμανικά βομβαρδιστικά, που όλοι οι κάτοικοι έφυγαν από το νησί, η Κυρά της Ρω δεν εγκατέλειψε το σπίτι της. Έμενε και το προστάτευε, καθώς όταν έλειπε οι Τούρκοι έβρισκαν την ευκαιρία να ανέβουν στη βραχονησίδα. Το 1974 ένας τούρκος δημοσιογράφος, ο Ομάρ Κασάρ με άλλους δυο Τούρκους εκμεταλλεύτηκαν την απουσία της και ύψωσαν τη τούρκικη σημαία στη Ρω. Η Δέσποινα γύρισε στο νησί και την κατέβασε. Την επόμενη χρονιά το ναυτικό κατέφθασε με ένα αντιτορπιλικό στο Καστελόριζο και την παρασημοφόρησε για τον πατριωτισμό της. Όλοι οι κάτοικοι του νησιού συγκεντρώθηκαν για να την ευχαριστήσουν. Η Κυρά της Ρω διάβασε μερικά λόγια που είχε γράψει σε ένα χαρτί και τελείωσε τις ευχαριστίες της, λέγοντας «Ζήτω η Ελλάς». Όπως είχε πει η ίδια: «Τα ξερονήσια του Καστελόριζου και της Ρω τα αγαπώ. Έμεινα μόνη μου το 1943 στο Καστελόριζο με την τυφλή μου μάνα, όταν έφευγαν όλοι οι κάτοικοι του νησιού στη Μέση Ανατολή και στην Κύπρο. Με την ελληνική σημαία υψωμένη και την αγάπη για την Ελλάδα βαθιά ριζωμένη μέσα μου πέρασα όλες τις κακουχίες. Βέβαια η ζωή στη Ρω δεν είναι και τόσο ευχάριστη, αλλά νιώθεις πιο πολύ την Ελλάδα, χαμένος όπως είσαι στο πέλαγος, λίγες εκατοντάδες μέτρα από τις Τούρκικες ακτές. Την ελληνική σημαία θέλω να μου τη βάλουν στον τάφο μου». Σε ηλικία 92 ετών η Δέσποινα Αχλαδιώτη, «Κυρά της Ρω» πέθανε στο νοσοκομείο της Ρόδου. Η επιθυμία της εκπληρώθηκε, τάφηκε στο ξερονήσι της δίπλα στον ιστό της ελληνικής σημαίας με τιμές εθνικής ηρωίδας.
Υ.Γ. Αναδημοσίευση από τη "Μηχανή του Χρόνου"


ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ