Ένα λεύκωμα όπως θα το θέλαμε όλοι οι λάτρεις του Ελληνικού κινηματογράφου

Ένα βιβλίο - λεύκωμα αφιερωμένο στην ταινιοθήκη του κινηματογραφικού οργανισμού Καραγιάννης Καρατζόπουλος κυκλοφορεί ήδη στην αγορά. Ένας πολυτελής τόμος που θα έπρεπε να φτάσει στα χέρια όλων των κινηματογραφόφιλων. Έχοντας στην κατοχή μου δεκάδες βιβλία με θέμα το Ελληνικό σινεμά θα μπορούσα να πω ότι η συγκεκριμένη έκδοση είναι ότι καλύτερο έχει παρουσιαστεί στην αγορά. Πέρα από το απίστευτα σπάνιο φωτογραφικό υλικό (2500 φωτογραφίες), που περιέχει από όλες τις ταινίες που ανήκουν στην ταινιοθήκη της Καραγιάννης Καρατζόπουλος (340 ταινίες) ο δημιουργός του Λευκώματος Κρίστης Κουπάτος, παραθέτει και πληροφοριακό υλικό για τους συντελεστές, τα γυρίσματα, τις βραβεύσεις και τις διακρίσεις στα Φεστιβάλ αλλά πλήθος στοιχείων που προκύπτουν από τους διαλόγους των ηθοποιών.
Ο Κρίστης Κουπάτος έφτιαξε ένα λεύκωμα, όπως ακριβώς θα το θέλαμε όλοι οι λάτρεις του Ελληνικού κινηματογράφου. Ελπίζω σύντομα να μας παρουσιάσει το επόμενο βιβλίο του...

Η "Ευτυχία" στις σκοτεινές αίθουσες!!!

Μια από τις καλύτερες ταινίες του σύγχρονου Ελληνικού κινηματογράφου ετοιμάζονται να υποδεχθούν οι λάτρεις του Ελληνικού σινεμά. Η ταινία "Ευτυχία" θα βγει στις σκοτεινές αίθουσες στις 19 Δεκεμβρίου και έχει ως θέμα της την πολυτάραχη ζωή της Στιχουργού Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου υποδύονται σε δύο ηλικίες η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και η Κάτια Γκουλιώνη. Μαζί τους η Ντίνα Μιχαηλίδου στο ρόλο της Μαριόγκας- μητέρας της Ευτυχίας, ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης στο ρόλο του δεύτερου συζύγου της, Γιώργου Παπαγιαννόπουλου, ο τιμημένος με βραβείο Χορν Θάνος Τοκάκης, ο Παύλος Ορκόπουλος στο ρόλο του Κώστα Νικολαϊδη, πρώτου συζύγου της Ευτυχίας, οι Ευαγγελία Συριοπούλου και Λίλα Μπακλέση, που υποδύονται τις δυο κόρες της Ευτυχίας, Μαίρη και Καίτη, και η Ευγενία Σαμαρά στο ρόλο της εγγονής της, Ρέας. Παίζουν ακόμη ο Αντώνης Λουδάρος στο ρόλο του Μάνου Χατζιδάκι, ο Κρατερός Κατσούλης στο ρόλο του Μανώλη Χιώτη, η Ματθίλδη Μαγγίρα ως Ρένα Βλαχοπούλου, η Χρύσα Ρώπα ως Σωτηρία Μπέλλου, ο τραγουδοποιός και συνθέτης Φοίβος Δεληβοριάς ως κονφερασιέ.

Η σκηνοθεσία είναι του Άγγελου Φραντζή.

Έφυγε από τη ζωή η ηθοποιός Τζίνα Βούλγαρη

Έφυγε από τη ζωή η ηθοποιός του μουσικού θεάτρου Τζίνα Βούλγαρη.

Γεννημένη στην Αθήνα 1939 εμφανίστηκε αρχικά ως τραγουδίστρια στην Αίγλη Ζαππείου, στο Γκριν Παρκ της οδού Μαυρομματαίων και στο Άλσος του Πεδίου Άρεως με το Γιώργο Οικονομίδη. Απέκτησε άδεια άσκησης επαγγέλματος ηθοποιού ως εξαιρετικό ταλέντο. Συνεργάστηκε με πολλούς πρωταγωνιστές της μουσικής σκηνής (Ορέστη Μαρκή, Σπεράντζα Βρανά, Σοφία Βέμπο κ. ά.). Τα τελευταία χρόνια της σταδιοδρομίας της εργάστηκε κυρίως ως τραγουδίστρια σε πολλά νυχτερινά κέντρα της Αθήνας. Διέκοψε τις εμφανίσεις της στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 80. Ήταν παντρεμένη για λίγο καιρό με τον ηθοποιό Πέτρο Πανταζή. 

Από τις ταινίες αξίζει να αναφέρουμε τα φιλμ: "Μετά την Αμαρτία", "Μην είδατε τον Παναή", "Το Κάθαρμα" και "Ο Πεθερόπληκτος". 

Καλό Παράδεισο Τζίνα...

Έφυγε από τη ζωή η ηθοποιός Βιβέτα Τσιούνη.

Το Ελληνικό Θέατρο θρηνεί για την απώλεια μιας μεγάλης θεατρίνας. Έφυγε από τη ζωή η Βιβέτα Τσιούνη. Μια ηθοποιός με έντονη συμμετοχή σε παραστάσεις του Εθνικού αλλά και με έντονη παρουσία και στον κινηματογράφο. Πρωτοεμφανίστηκε στην ταινία του Βασίλη Γεωργιάδη "Οργή" και μέχρι το 1969, χρονιά που αποχαιρέτησε τον κινηματογράφο, εμφανίστηκε ως πρωταγωνίστρια σε 6 ακόμα ταινίες, με πιο αξιόλογες την κομεντί του Ορέστη Λάσκου "Μικροί και Μεγάλοι εν δράσει" και τις ταινίες του Γρηγόρη Γρηγορίου "Αμφιβολίες" και "Αυτό το Κάτι άλλο".
Με την έλευση της τηλεόρασης στην Ελλάδα ξεκίνησε και τις τηλεοπτικές της εμφανίσεις, πάντα επιλεκτική στους ρόλους της.
Καλό Ταξίδι Βιβέτα...

Η Κυρά της Ρω: Η τελευταία Ελληνίδα!

Στις 13 Μαΐου 1983 πέθανε η κυρά της Ρω, η γυναίκα που ύψωνε επί σαράντα χρόνια την ελληνική σημαία στη βραχονησίδα Ρω, κοντά στο Καστελόριζο απέναντι από τα τουρκικά παράλια. Το όνομα της ήταν Δέσποινα Αχλαδιώτη και είχε γεννηθεί το 1890. Την αποκαλούσαν «Κυρά της Ρω» ή διαφορετικά «Κυρά της Ρωμιοσύνης», για τον πατριωτισμό που επέδειξε καθ’ όλη τη διάρκεια που έμενε ολομόναχη στη βραχονησίδα....
Κάθε μέρα ύψωνε την ελληνική σημαία, ώστε να τη βλέπουν τα διερχόμενα πλοία και να υπενθυμίζει στους Τούρκους την ελληνικότητα του νησιού. Πρώτη φορά εγκαταστάθηκε στο άγονο νησί με τον άντρα της Κώστα το 1927. Μαζί τους είχαν μερικά ζώα για να καλύπτουν τις καθημερινές τους ανάγκες. Τότε στη βραχονησίδα ζούσαν λίγες οικογένειες, οι οποίες αργότερα εγκατέλειψαν το νησί. Από τότε εκείνη και ο άντρας της έγιναν οι μοναδικοί κάτοικοι. Όπως είχε αναφέρει η ίδια στο αφιέρωμα που της έκανε ο Φρέντυ Γερμανός στην κρατική τηλεόραση: «Η ζωή των Καστελοριζιτών ήταν η βραχονησίδα Ρω, αν οι Τούρκοι την παίρναν δεν θα υπήρχε Καστελόριζο». Η παρουσία της Δέσποινας στην απομακρυσμένη βραχονησίδα στοχοποιήθηκε από τους Τούρκους και συχνά δοκίμαζαν τις αντοχές της. Πρώτη φορά ανέβηκαν και ύψωσαν τη τουρκική σημαία στη Ρω το 1929. Μόλις η Δέσποινα την είδε πήρε ένα λευκό σεντόνι και γαλάζιο ύφασμα και έραψε την ελληνική σημαία. Μαζί με τον άντρα της κατέβασαν την τούρκικη και ύψωσαν την ελληνική. Η Δέσποινα αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες κατά την παραμονή της στο ξερονήσι. Το 1940 ο άντρας της αρρώστησε βαριά. Η Κυρά ήταν μόνη στη βραχονησίδα. Άναψε φωτιές για να ειδοποιήσει τους ψαράδες για βοήθεια, αλλά δεν τις είδαν εγκαίρως και άργησαν να φτάσουν στη Ρω. Ο άντρας της πέθανε μέσα στη βάρκα, κατά τη μεταφορά του στο Καστελόριζο. Μετά τον θάνατο του, η Κυρά επέστρεψε το 1943 με την τυφλή μητέρα της στη Ρω και συνέχισε να υψώνει την ελληνική σημαία. Εκείνη τη χρονιά το αντιτορπιλικό «Κουντουριώτης» έφτασε στο λιμάνι του νησιού και το Καστελόριζο ήταν πλέον ελεύθερο από τους Ιταλούς. Το νησί μετατράπηκε σε έδρα των Συμμάχων, οι οποίοι όταν άκουσαν για μια γυναίκα που κατοικεί στην απέναντι βραχονησίδα έστειλαν ναύτες να τη χαιρετήσουν και να τις δώσουν τρόφιμα και εφόδια. Η Δέσποινα τους βοηθούσε καθ’όλη τη διάρκεια των επιχειρήσεων και όταν τα πλοία περνούσαν μπροστά από τη Ρω έτρεχε και τα χαιρετούσε κουνώντας τη σημαία. Ακόμα και κατά τον βομβαρδισμό του Καστελόριζου από τα γερμανικά βομβαρδιστικά, που όλοι οι κάτοικοι έφυγαν από το νησί, η Κυρά της Ρω δεν εγκατέλειψε το σπίτι της. Έμενε και το προστάτευε, καθώς όταν έλειπε οι Τούρκοι έβρισκαν την ευκαιρία να ανέβουν στη βραχονησίδα. Το 1974 ένας τούρκος δημοσιογράφος, ο Ομάρ Κασάρ με άλλους δυο Τούρκους εκμεταλλεύτηκαν την απουσία της και ύψωσαν τη τούρκικη σημαία στη Ρω. Η Δέσποινα γύρισε στο νησί και την κατέβασε. Την επόμενη χρονιά το ναυτικό κατέφθασε με ένα αντιτορπιλικό στο Καστελόριζο και την παρασημοφόρησε για τον πατριωτισμό της. Όλοι οι κάτοικοι του νησιού συγκεντρώθηκαν για να την ευχαριστήσουν. Η Κυρά της Ρω διάβασε μερικά λόγια που είχε γράψει σε ένα χαρτί και τελείωσε τις ευχαριστίες της, λέγοντας «Ζήτω η Ελλάς». Όπως είχε πει η ίδια: «Τα ξερονήσια του Καστελόριζου και της Ρω τα αγαπώ. Έμεινα μόνη μου το 1943 στο Καστελόριζο με την τυφλή μου μάνα, όταν έφευγαν όλοι οι κάτοικοι του νησιού στη Μέση Ανατολή και στην Κύπρο. Με την ελληνική σημαία υψωμένη και την αγάπη για την Ελλάδα βαθιά ριζωμένη μέσα μου πέρασα όλες τις κακουχίες. Βέβαια η ζωή στη Ρω δεν είναι και τόσο ευχάριστη, αλλά νιώθεις πιο πολύ την Ελλάδα, χαμένος όπως είσαι στο πέλαγος, λίγες εκατοντάδες μέτρα από τις Τούρκικες ακτές. Την ελληνική σημαία θέλω να μου τη βάλουν στον τάφο μου». Σε ηλικία 92 ετών η Δέσποινα Αχλαδιώτη, «Κυρά της Ρω» πέθανε στο νοσοκομείο της Ρόδου. Η επιθυμία της εκπληρώθηκε, τάφηκε στο ξερονήσι της δίπλα στον ιστό της ελληνικής σημαίας με τιμές εθνικής ηρωίδας.
Υ.Γ. Αναδημοσίευση από τη "Μηχανή του Χρόνου"

Νάντια Κωνσταντοπούλου - "Η Νάντια τραγουδάει Ταγκό" (1976)

Υπήρξε μια από τις σημαντικότερες ερμηνεύτριες του ελαφρού τραγουδιού στα χρόνια του 60. Ξεκίνησε στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 50 και η γνωριμία και ο γάμος της με τον Τάκη Μωράκη υπήρξε καθοριστική για την εξέλιξη της πορείας της. Η Νάντια Κωνσταντοπούλου υπήρξε ένα μεγάλο κεφάλαιο της ελληνικής δισκογραφίας. Η πρώτη περίοδος της παρουσίας της στη δισκογραφία περιλαμβάνει κυρίως 45αρια ενώ με την έλευση της δεκαετίας του 70 αρχίζει η κυριαρχία των δίσκων 33 στροφών. Το 1976 ηχογραφεί το άλμπουμ "Η Νάντια τραγουδάει Ταγκό", ο οποίος κυκλοφορεί από τη Columbia. 12 ταγκό ανάμεσα τους και η "Μαύρη Φορντ" του Μάνου Χατζιδάκι, όλα ενορχηστρωμένα από το σύντροφο της, Τάκη Μωράκη. Σας τον παραθέτω και σας αφήνω να τον απολαύσετε ταξιδεύοντας σε μια άλλη εποχή, γεμάτη ρομαντισμό και αθωότητα. Καλή ακρόαση!

Μέρος Α:

1. Όνειρο
2. Όποιος νασαι
3. Μαύρη Φορντ
4. Δεν είμαι τίποτα
5. Μονοπάτι
6. Δε σε θέλω πια

Μέρος Β:

1. Μην είσαι Παιδί
2. Ποτέ
3. Απ΄το έρημο μου στρώμα
4. Σαν τραγουδάκι ερωτικό
5. Δε θα κλάψω γιατί
6. Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη

ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ. ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗ ΥΠΟΚΛΟΠΗΣ. ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΒΙΝΤΕΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ.

Έφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός Τάσος Πεζιρκιανίδης

Την τελευταία του πνοή άφησε το βράδυ του Σαββάτου ο ηθοποιός Τάσος Πεζιρκιανίδης. Ο Τάσος πάλεψε αλλά νικήθηκε από την επάρατη νόσο. Ηθοποιός ποντιακής καταγωγής υπηρέτησε για χρόνια το χώρο του θεάματος. Είχε σπουδάσει στη Δραματική Σχολή Μακεδονικού Ωδείου. Conservatoire National Superieur D’ Art Dramatique του Παρισιού, με δασκάλους τους: Α. Vittez, Γ. Σεβαστίκογλου, Debos, M. Bouquet, p. Rocheler. Σχολή Lecoq. Στέλεχος του ΚΘΒΕ επί χρόνια, συμμετείχε στις παραστάσεις: Ονειρόδραμα, Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Η κωμωδία των παρεξηγήσεων, Φουέντε Οβεχούνα, Ο κατά φαντασίαν ασθενής, Ο Ψεύτης, Ο κύκλος με την κιμωλία, Ο κύριος Πούντιλα και ο άνθρωπός του Μάτι, Τα Παντρολογήματα, Ένα ευτυχές γεγονός, Βικτόρ ή τα παιδιά στην εξουσία, Κατσούρμπος, Ο Άγιος Πρίγκηψ, Τέλος καλό όλα καλά, καθώς και στις παραστάσεις αρχαίου δράματος: Οι Βάτραχοι, Όρνιθες, Νεφέλες, Πλούτος. Στο ελεύθερο θέατρο είχε παίξει σε όλα τα είδη, συνεργαζόμενος με το Θεσσαλικό Θέατρο, το θίασο της  Αλίκης Βουγιουκλάκη και τα ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης και Ρούμελης. Στον κινηματογράφο έπαιξε μόλις σε δυο ταινίες, την "Κατάσκοπο Νέλη" (με την Αλίκη Βουγιουκλάκη) και τη "Σιδηρά Κυρία" (με τη Ρένα Βλαχοπούλου). Στη μικρή οθόνη ήταν πάντα επιλεκτικός στις εμφανίσεις του. Ξεκίνησε με τις "Ναυτικές Ιστορίες" το 1978 στην ΥΕΝΕΔ και θα ακολουθήσουν η "Δασκάλα με τα Χρυσά Μάτια"(1979), τα "Επτά Κακά της Μοίρας μου"(1991) και φυσικά το "Εμείς και Εμείς", τη δεκαετία του 90 στο Mega. 

Με την Αλίκη Βουγιουκλάκη στο φινάλε της ταινίας "Κατάσκοπος Νέλη" - 1981

1 Μαΐου...σαν σήμερα...

1 Μαΐου...σαν σήμερα...

...το 1909 γεννιέται στη Μονεμβασία, ο Έλληνας ποιητής με διεθνή φήμη και ακτινοβολία, Γιάννης Ρίτσος...

...το 1924 γεννιέται στο Πειραιά ο κορυφαίος ηθοποιός μας Νίκος Βασταρδής...

...το 1944 γεννιέται στην Αθήνα η σπουδαία ηθοποιός μας Ελένη Ανουσάκη...

...το 1960 γεννιέται ο ηθοποιός Σταμάτης Γαρδέλης. Καθιερώθηκε με τη συμμετοχή του στη ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη "Τα τσακάλια"...

...το 1977 φεύγει από τη ζωή ο «κακός» του ελληνικού κινηματογράφου, Δημήτρης Μπισλάνης. Την εξόδιο ακολουθία του έψαλλε ο αδερφός του, ο οποίος ήταν ιερέας και ετάφη στο κοιμητήριο της Καλλιθέας...

...το 1983 ο Μίκης Θεοδωράκης τιμάται με το βραβείο Λένιν για την ειρήνη...

...το 1993 φεύγει από τη ζωή σε ηλικία 90 ετών η κορυφαία ηθοποιός του θεάτρου Κυρία Κατερίνα...

Πέθανε ο ηθοποιός Τάκης Μόσχος

Πέθανε σε ηλικία 68 ετών ο ηθοποιός Τάκης Μόσχος. Τον τελευταίο καιρό νοσηλευόταν στην Αθήνα όπου είχε μεταβεί από τη Σκόπελο όπου και έμενε τα τελευταία χρόνια. Ύστερα από μια σειρά εγκεφαλικών επεισοδίων ο Τάκης Μόσχος ήταν σε κώμα τον τελευταίο καιρό. Ο Τάκης Μόσχος  έγινε πασίγνωστος με τον ρόλο του Αργύρη της «Γλυκιάς συμμορίας» του Νίκου Νικολαΐδη ενώ  πρωτοεμφανίστηκε σε ταινίες όπως ο «Άγγελος»,.

Ένας από τους τελευταίους ρόλους του στο σινεμά ήταν στην ταινία «Οι Αισθηματίες» του Νίκου Τριανταφυλλίδη το 2014. Τον Οκτώβριο του 2018 εγκατέλειψε προσωρινά τη Σκόπελο και µετακόµισε στην Κοζάνη, όπου εμφανίστηκε στην παράσταση του ΔΗΠΕΘΕ «Ρωµαίος και Ιουλιέτα», στον ρόλο του πατέρα Λαυρέντιου. 

Πάσχα με τα Αστέρια!!!

Πάσχα με Αστέρια!!!

Το να γυρίζουμε το χρόνο πίσω είναι πλέον το αγαπημένο μας παιχνίδι...πολύ περισσότερο τώρα στην Πασχαλινή περίοδο. Ψάχνοντας στο σεντούκι των αναμνήσεων βρήκα δεκάδες εξώφυλλα, αφίσες, κάρτες και φωτογραφίες. Κάποια από αυτά απεικονίζουν μερικές από τις σπουδαιότερες μορφές του ελληνικού καλλιτεχνικού, και όχι μόνο, στερεώματος, και σας τις παρουσιάζω. Πρωταγωνίστρια και εδώ η Εθνική μας Σταρ με αυγά, κόκκινα ή σοκολατένια, λαμπάδες ακόμη και αρνάκια στην αγκαλιά και φυσικά την κατάλληλη ευχή: «Η Αλίκη σας εύχεται καλό Πάσχα». Πασχαλινές κάρτες με ευχές στο κοινό της τύπωσε και η Φίνος Φιλμ και σήμερα θεωρούνται συλλεκτικές. Πολλές από αυτές έμπαιναν ως ολοσέλιδες σε εφημερίδες και περιοδικά. Όλα αυτά και πολλά άλλα σας τα παρουσιάζω μαζί με τις ευχές μου!!!...Το φετινό Πάσχα να φέρει σε όλους αγάπη, υγεία και πλέον άπειρη υπομονή!...Χρόνια Πολλά!

Και μαζί με όλα αυτά και ένα βίντεο όπου καλλιτέχνες ενημερώνουν το τηλεοπτικό κοινό πως θα περάσουν το Πάσχα! Από την δεκαετία του 70 και το αρχείο του Νίκου Μαστοράκη!!! 

Νόρα Βαλσάμη: Η Πρώτη Της Συνέντευξη Μετά Από Πολλά Χρόνια

Αληθινή και με μια σπάνια για τις μέρες μας ευγένεια η Νόρα Βαλσάμη,  η πρωταγωνίστρια της Φίνος Φιλμ με τα πανέμορφα μάτια μετά από πολλά χρόνια σιωπής ανοίγει την καρδιά της στον Χρήστο Κωνσταντινου και μιλάει για την ζωή της, την Αλίκη, την Ζωή και πολλούς άλλους…

Κυρία Βαλσάμη τους τελευταίους μήνες μένετε μόνιμα στην Σύρο, δεν σας λείπει η Αθήνα;

Ακόμα δεν έχω συνηθίσει εδώ, αλλά και στην Αθήνα δεν έμενα ποτέ στο κέντρο…Παπάγου, Αγία Παρασκευή και Ραφήνα. Όμως αν με ρωτήσεις τι προτιμώ Αθήνα η εδώ, θα σου πώ εδώ.

Με τον σύζυγό σας είστε πάρα πολλά χρόνια μαζί. Ποιο είναι το μυστικό ενός επιτυχημένου γάμου;

Δεν υπάρχει κάποιο μυστικό, αν όμως υπήρχε θα το γνώριζαν όλοι και δεν θα χώριζε κανένα ζευγάρι. Άλλα ούτε εγώ το ξέρω…

Πώς είναι σήμερα η καθημερινότητα σας;

Απλή και ήρεμη.

Το θέατρο σας λείπει; Έχετε σκεφθεί να επιστρέψετε;

Μόνο με ένα έργο που έχω.

Σας φοβίζει ο χρόνος που περνάει;

Πάρα πολύ. Κυρίως ο θάνατος. Το γήρας δεν το φοβάμαι, γιατί ακόμα δεν αισθάνομαι γριά…

Θα μπαίνετε ποτέ στην διαδικασία να κάνετε κάποια αισθητική επέμβαση;

Ποτέ ποτέ ποτέ, να βάλω εγώ μαχαίρι στο πρόσωπο μου. Με τίποτα. Θέλω να γεράσω και να πεθάνω κανονικά.

"Η Θεία μου η Χίπισσα" - 1970

Είχατε καταλάβει τότε που γυρίζατε τις ταινίες σας, πόσο όμορφη ήσασταν;

Όχι καθόλου. Για μένα η πιο όμορφη τότε ήταν η Τζένη… μα και η Αλίκη.

Τηλεόραση βλέπετε?

Σχεδόν καθόλου, μόνο ραδιόφωνο, το τρίτο πρόγραμμα.

Ποια είναι η σχέση σας με την πολιτική;

Καμιά απολύτως, δεν ασχολούμαι, δεν θέλω να το συζητάω.

Σας έχουν στηρίξει οι φίλοι σας σε θέματα υγείας;

Κανείς δεν ήξερε τίποτα,  δεν το είχα πει πουθενά και  ήταν ανυπόστατα όλα τα δημοσιεύματα που έλεγαν για δήθεν κρίσιμη κατάσταση της υγείας μου.

Απ’όλες τις ταινίες σας ποια ξεχωρίζετε;

Η τελευταία που έκανα στην Φίνος Φιλμ "Οι Βάσεις και η Βασούλα" του Ντίνου Δημόπουλου που ήταν και η καλύτερη του. Άλλα και την πρώτη "Οι Κυρίες Της Αυλής" τρελαίνομαι γι’αυτήν.

"Οι Βάσεις και η Βασούλα" - 1974

Σας έχουν φερθεί με αχαριστία στην δουλειά σας;

Ποτέ, όλοι οι συνάδελφοί μου, μου έχουν φερθεί με τρυφερότητα και καλοσύνη. Με αγαπούσαν και τους αγαπούσα όλους πολύ.

Ας μιλήσουμε όμως για κάποιους συναδέλφους σας.

Αλέκος Αλεξανδράκης: Φοβερός άνθρωπος και με ήθος.

Μάρθα Καραγιάννη: Πολύ καλό κορίτσι, πάρα πολύ καλό..με παίρνει τηλέφωνο και τα λέμε. Την αγαπώ.

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ο Νιόνιος μου, πολύ καλός άνθρωπος, υπέροχος.

Νίκος Κούρκουλος: Φίλος μου καλός, ερχόταν στα γενεθλιά μου, πήγαινα στα δικά του, μαζί είχαμε ανοίξει και το θέατρο Κάππα.

Ντίνος Ηλιόπουλος: Γείτονας μου, στου Παπάγου έμενε κι αυτός με την Χίλντα και την οικογένεια του. Ήταν πολύ καλός οικογενειακός μας φίλος.

Με τη Ρένα Βλαχοπούλου στη μουσική κωμωδία του Αλέκου Σακελλάριου "Η Θεία μου η Χίπισσα" - 1970

 Ρένα Βλαχοπούλου: Υπέροχη μαζί μου.

Κάποιοι έχουν πει πως ήταν τσιγγούνα, ισχύει;

Δεν ξέρω τι λένε, μαζί μου ήταν πολύ γενναιόδωρη. Μου χάριζε και κάτι νυχτικά και ρόμπες και τι έλεγα πως δεν μου κάνουν και εκείνη επέμενε να τα πάρω. Μάλιστα ένα που φοράω στην ταινία μαζί της δικό της ήταν. 

Γρηγόρης Βαλτινός: Είναι πολύ φίλος μου και μ’αγαπάει πολύ. Πρωτοπαίξαμε μαζί στο «Ένα κουτό κορίτσι» και τελευταία φορά με μεγάλη επιτυχία στον «Βιολιστή στη στέγη» στην Θεσσαλονίκη και στο Βεάκη. Χαμός είχε γίνει.

Και τώρα ας πάμε σε δύο άτομα που ο ένας έχει άμεση σχέση με την κινηματογραφική σας καριέρα κι ο άλλος την θεατρική.

Φιλοποίμην Φίνος: Του χρωστάω πολλά, ήταν ένας γλυκός, αγαπησιάρης άνθρωπος και πολύ πολύ σεμνός...

Γιώργος Λεμπέσης: Πέθαινα γι’αυτόν, μου φέρθηκε πάρα πολύ καλά, στο θέατρο, στα λεφτά, σε όλα, ήταν πολύ γενναιόδωρος. Δεν μίλησα ποτέ για λεφτά μαζί του,αυτός μου έβγαζε τον μισθό, ήταν τίμιος και τρυφερός άνθρωπος. Κάθε πρωί μου γέμιζε και το ψυγείο στο καμαρίνι. Με πίστευε πολύ. Μαζί κάναμε 8-9 παραστάσεις. Με λάτρευε…Μου λείπει πολύ.

Με τη Ζωή Λάσκαρη στην ταινία "Στεφανία" - 1967

Ας μιλήσουμε όμως και για τη Ζωή Λάσκαρη.

Με συγκλόνισε ο θάνατος της.

Πώς το μάθατε;

Από την τηλεόραση, την άνοιξα και είδα που έγραφαν «Οδύνη για την Ζωή Λάσκαρη». Εκείνη την στιγμή πέθανα, ακόμα την έχω στο μυαλό μου. Μετά μίλησα και με τον Αλέξανδρο(Λυκουρέζο) και την μια της κόρη.

Υπάρχουν άτομα που σας λείπουν;

Μου λείπουν οι γονείς μου που έχω χάσει, όπως και κάποιοι φίλοι. Όμως πάρα πολύ μου λείπει η Αλίκη Βουγιουκλάκη άλλα και η Ζωή. Ήμασταν κολλητές. Μαζί κοιμόμασταν.

Είσασταν πολύ δεμένες;

Ειδικά με την Αλίκη σαν αδελφές, την λάτρευα και με λάτρευε.

Έχετε επαφή με την οικογένεια της;

Ναι. Με τα αδέρφια της, τον Αντώνη και τον Τάκη. Οικογένεια μου ήταν κι αυτοί.

Πως μάθατε για την αρρώστια της;

Από την ίδια με  πήρε τηλέφωνο και μου το είπε, άλλα μου το είπε σαν να το έλεγε σε ένα πεντάχρονο παιδί.

Δηλαδή;

Μου είπε πώς έχει μέσα της ένα μικρό δεντράκι που μοιάζει σαν κουνουπίδι, μου το είπε έτσι για να μην με στεναχωρήσει και επειδή δεν το κατάλαβα μου λέει, δώσε μου τον Ερρίκο να του το εξηγήσω… και ήταν ο καρκίνος. Δεν μπορούσα να το συνειδητοποιήσω, έπινα μόνο δύο γουλιές γάλα για να μπορέσω να κοιμηθώ.

Από την Κυριακή του Πάσχα το είδαμε αυτό μα δεν ξέραμε. Δεν έφαγε τίποτα, φορούσε μια εσάρπα και πήγαμε οι δυο μας επάνω και βλέπαμε σε ένα σόου στην τηλεόραση τον Ρουβά. Δεν είχε αγγίξει καθόλου από το αρνί που έψησε ο Τάκης. Ήταν χλωμή και της είπα γιατί πας να παίξεις, πίστευα πως ήταν κουρασμένη από τις παραστάσεις. Δεν είχαμε καταλάβει πόσο σοβαρά ήταν.

Θυμάστε τις τελευταίες της στιγμές;

Φυσικά, ήμουν συνέχεια εκεί, ήθελε να γίνει καλά. Και δύο εβδομάδες πριν  φύγει μου είχε πει πως ήθελε να πάμε πάλι Πάσχα στο Θεολόγο. 

Σας στοίχησε ο θάνατος της;

Πάρα πολύ, με πέθανε και μένα, τα κόκαλα μου, η μέση μου, το κεφάλι μου με πονούσαν. Το σκέφτομαι κι ακόμα δεν το πιστεύω.

Γιορτινό εξώφυλλο με την Αλίκη και τη Νόρα!

Αγαπήθηκε η Αλίκη;

Πάρα πολύ, και ήξερε ποιους αγαπούσε.

Τι θυμάστε έντονα από εκείνη;

Τα πάντα. Κάναμε και ταξίδια μαζί. Πηγαίναμε Κύπρο, Λονδίνο, βλέπαμε θέατρο, κάναμε ψώνια και γελούσαμε πολύ. Περνούσαμε υπέροχα. Μεταξύ μας υπήρχε μεγάλη αγάπη και αλληλοεκτίμηση.

Έχετε κρατήσει κάτι δικό της;

Έχω κάτι κάρτες που μου έστελνε σε πρεμιέρες..μου έγραφε «Εύχομαι να σκίσεις, η αδερφή σου»… Μου λείπει πολύ…

Μπορεί να υπάρξει νέα Αλίκη;

Ποτέ, ούτε Αλίκη, ούτε Τζένη, ούτε Ζωή , ούτε Κούρκουλος, Παπαμιχαήλ ή Μελίνα… Αυτοί ήταν μύθοι και δεν θα ξαναυπάρξουν.

Έχετε φίλους τώρα;

Όχι, έχουν πεθάνει σχεδόν όλοι…κι αυτό με θλίβει.

"Τα Δυο Πόδια σ΄ένα Παπούτσι" - 1968

Αν ταξινομούσατε την ζωή σας με κεφάλαια ποια θα ήταν αυτά;

Όταν γνώρισα τον Ερρίκο, την γέννηση του γιου μου. Όταν μπήκα στον Φίνο, και μετά στο θέατρο,όπου έκανα μεγάλους ρόλους και γνωριμίες με πολλούς σπουδαίους και καλούς συναδέλφους με τους οποίους δέθηκα πάρα πολύ. Είναι όμως κι άλλα, έχω ζήσει πολλά και όμορφα πράγματα στην ζωή μου…

Ειλικρινή, ευαίσθητη και πολύ γενναία…

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ γι’αυτή την μικρή συνέντευξη..

Να σαι καλά αγόρι μου….

Αναδημοσίευση από: This is just life.gr

«Κρανίου Τόπος»: Μια λυρική αναπαράσταση των Παθών Του Κυρίου

Μια ταινία του ελληνικού κινηματογράφου, όχι ιδιαίτερα γνωστή είναι το «Κρανίου Τόπος». Γυρίστηκε το 1973 από τον Κώστα Αριστόπουλο (παραγωγή, σκηνοθεσία και σενάριο) με σχεδόν αποκλειστικά ερασιτέχνες ηθοποιούς, με εξαίρεση τις  συμμετοχές  των Τάκη Κοιλάκου, Γιώργου Διαλεγμένου και Μπάμπη Πεθυμήση. Σε ένα απόκοσμο χωριό της Μάνης ένα κινηματογραφικό συνεργείο αποτυπώνει το έθιμο της αναπαράστασης των Παθών Του Κυρίου από τους ντόπιους κατοίκους. Παράλληλα οι κάτοικοι του χωριού Χωσιαρίου προσπαθούν να δώσουν μια εικόνα των δύσκολων συνθηκών διαβίωσης στην ελληνική επαρχία, στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 70. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 18 Οκτωβρίου 1973 και έκοψε μόλις 12.188 εισιτήρια στις αίθουσες πρώτης προβολής. Στο κινηματογραφικό φεστιβάλ Θεσσαλονίκης απέσπασε τιμητικές διακρίσεις για το σκηνοθέτη της και το διευθυντή φωτογραφίας Γιώργο Αρβανίτη. Ο δημιουργός της εξέπληξε με την απόφασή του να αρνηθεί την τιμητική διάκριση που του έγινε από τον κρατικό κινηματογραφικό θεσμό, με το αιτιολογικό ότι «η ανακαλυφθείσα φόρμουλα του καλλιτεχνικού ήθους δεν του λέει τίποτα και συνεπώς δεν την αποδέχεται». Τη χρονιά εκείνη στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, με μοναδική εξαίρεση την ταινία της Φίνος Φιλμ «Ο Βάλτος», όλες οι ταινίες που διακρίθηκαν ήταν παραγωγές  του λεγόμενου νέου ελληνικού κινηματογράφου. Η μουσική επένδυση της ταινίας ανήκει στο Γιάννη Μαρκόπουλο. Από τη πρώτη προβολή της ταινίας έχουν περάσει περίπου πέντε δεκαετίες. Μετά τον κύκλο της στις κινηματογραφικές αίθουσες το φιλμ μπήκε στα κουτιά και δεν προβλήθηκε ποτέ στην τηλεόραση στερώντας από τις νεότερες γενιές  να δούνε μια λυρική αναπαράσταση των Παθών στη σύγχρονη Μάνη. Ωστόσο το «Κρανίου Τόπος» προβάλλεται κατά καιρούς σε διάφορες κινηματογραφικές λέσχες.

Πέθανε η Ναταλία Μελά - Επιφανής γλύπτρια και εγγονή του Μακεδονομάχου Παύλου Μελά

Πέθανε σε ηλικία 96 ετών η γλύπτρια Ναταλία Μελά, εγγονή του Παύλου Μελά. Η Νάτα Μελά γεννήθηκε το 1923 και μεγάλωσε σε μια οικογένεια με βαθιές ιστορικές ρίζες. Ήταν εγγονή του Μακεδονομάχου Παύλου Μελά και της Ναταλίας Δραγούμη. Ο πατέρας της ήταν ο Μιχαήλ Μελάς και η μητέρα της ήταν κόρη του Ιωάννη Πεσμαζόγλου, ιδρυτή της Εθνικής Τράπεζας μαζί με το Γεώργιο Σταύρου. Η γιαγιά της, από την πλευρά του πατέρα της, προερχόταν από το γένος Δραγούμη και ήταν αδελφή του Ίωνα Δραγούμη και κόρη του Στέφανου Δραγούμη. Το 1942 εγγράφεται στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.) της Αθήνας, με καθηγητές τον Κώστα Δημητριάδη και τον Μιχάλη Τόμπρο. Εργάστηκε και στο εργαστήριο του Θανάση Απάρτη. Προσχώρησε στην ΕΠΟΝ, καθώς και έγινε μέλος του ΚΚΕ. Όμως, μετά τη δολοφονια του Κίτσου Μαλτέζου αποχωρησε. Αποφοιτώντας, το 1948, δούλεψε για ένα διάστημα με τον καθηγητή Δημήτρη Πικιώνη για τη στήλη στον τάφο του Μητροπολίτη Χρύσανθου και αργότερα για το Μνημείο Πεσόντων στο Λεόντιο της Νεμέας στην Πελοπόννησο. Κατασκευάζει και τις προτομές, του Στέφανου Δραγούμη στο Ζάππειο και του Γεωργίου Πεσμαζόγλου στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας. Η επιρροή του Πικιώνη είναι εμφανής. Μετά την αποφοίτησή της άνοιξε δικό της εργαστήριο στον τελευταίο όροφο ενός σπιτιού στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας και λίγο αργότερα, το 1945, στον στάβλο ενός σπιτιού στην οδό Μουρούζη. Εκεί μαζευόταν, μεταξύ πολλών άλλων, ο Νίκος Εγγονόπουλος, ο Γιάννης Τσαρούχης, ο Ανδρέας Εμπειρίκος και ο Γιάννης Μόραλης. Πήρε μέρος στην ίδρυση της καλλιτεχνικής ομάδας «Αρμός». Το 1951, όπως αναφέρει η  wikipedia, παντρεύεται τον αρχιτέκτονα Άρη Κωνσταντινίδη (1913 – 1993) με τον οποίο αποκτά δύο παιδιά, τον Δημήτρη και την Αλεξάνδρα και για δέκα χρόνια παύει να δουλεύει, ασχολούμενη με την κατασκευή σκηνικών στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν.

Κώστας Σγόντζος: Πέθανε ο γνωστός παρουσιαστής και δημοσιογράφος

Θλίψη στον δημοσιογραφικό κόσμο σκόρπισε η είδηση του θανάτου του γνωστού παρουσιαστή και ραδιοφωνικού παραγωγού, Κώστα Σγόντζου. Ο Κώστας Σγόντζος, έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής μέσα από την παρουσιάση των εκπομπών «Μουσικό καλειδοσκόπιο» και «Παιχνίδια χωρίς Σύνορα» («Τα Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα» ήταν μια εκπομπή της EBU, που ξεκίνησε το 1965 και είχε ως στόχο τη συμφιλίωση των νέων της μεταπολεμικής Ευρώπης, μέσα από ευρηματικά παιχνίδια στα οποία διαγωνίζονταν δήμοι και κοινότητες από διαφορετικές χώρες. Η Ελλάδα με την ΕΡΤ πήρε μέρος στο παιχνίδι από το 1993 έως το 1999). Ο Κώστας Σγόντζος υπήρξε πολλά χρόνια ραδιοφωνικός παραγωγός και η μουσική υπήρξε μία από τις μεγάλες του αγάπες. Μάλιστα συμμετείχε ενεργά στην παραγωγή του θρυλικού φεστιβάλ «Rock in Athens ’85» και τις εμπειρίες του διηγήθηκε στο ομώνυμο βιβλίο του Γιώργου Τουρκοβασίλη, 33 χρόνια μετά.
Από το 2014 ο Κώστας Σγόντζος εργαζόταν στον Atlantis 105.2 FM ως μουσικός παραγωγός. Εργάστηκε στην ΕΡΤ, στον ΑΝΤ1 τον ΣΚΑΪ και τον ALPHA. Εργάστηκε επίσης στους ραδιοσταθμούς ERA 2, ERA sport, TOP FM, ANT1 FM, ROCK FM, SKYROCK, PLANET.

Επίσης, «πέρασε» και από το Attica TV και το Action24, ενώ έγραφε σε ιστοσελίδες όπως το e-reportaz.gr. Ο Κώστας Σγόντζος υπήρξε παντρεμένος με τη δημοσιογράφο Νανά Παλαιτσάκη, ενώ από τον πρώτο του γάμο έχει δύο κόρες.

Δήμητρα Νομικού: Η "αθόρυβη" παρουσία της στην υποκριτική τέχνη!!!

Αξιόλογη, ταλαντούχα, σεμνή και αθόρυβη η Δήμητρα Νομικού βρέθηκε στο χώρο του θεάματος και διακρίθηκε τόσο στη σκηνή όσο και στη μεγάλη οθόνη. Έντονη υπήρξε η παρουσία της και στη τηλεόραση από τα χρόνια της ΥΕΝΕΔ στη θρυλική "Γειτονιά μας" του Κώστα Πρετεντέρη μέχρι τις "Επτά Θανάσιμες Πεθερές" του Mega, το 2008.
Η Δήμητρα γεννήθηκε στο Πειραιά στις 19 Οκτωβρίου 1953. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη και υπηρέτησε όλα τα είδη Θεάτρου, στις μεγαλύτερες Αθηναϊκές σκηνές, συνεργαζόμενη με σπουδαίους καλλιτέχνες, όπως την Αλίκη Βουγιουκλάκη, το Λάμπρο Κωνσταντάρα, τη Ζωή Λάσκαρη και το Γιάννη Δαλιανίδη.
Ο κινηματογράφος μπήκε στη ζωή της το 1970 με την ταινία "Αριστοτέλης ο Επιπόλαιος" του Γιώργου Πετρίδη. Θα ακολουθήσουν μικροί αλλά χαρακτηριστικοί ρόλοι στις ταινίες: "Ζητείται επειγόντως Γαμπρός"(1971) του Αλέκου Σακελλάριου, "Ο Φαφλατάς"(1971) του Κώστα Καραγιάννη, "Της Ζήλειας τα Καμώματα"(1971) του Ορέστη Λάσκου, "Εραστές του Ονείρου"(1974) του Γιάννη Δαλιανίδη και "Ένα Γελαστό Απόγευμα"(1979) του Ανδρέα Θωμόπουλου (βασισμένη στο βιβλίο του Φρέντυ Γερμανού).

Πορτραίτο της Δήμητρας Νομικού από τα χρόνια του ΄70.

Από τη σειρά "Το Κανάλι των Παρανόμων"(1989), μαζί με τους αξέχαστους Νίκο Δαδινόπουλο και Μαίρη Φαρμάκη.

Στα χρόνια του 80 η Δήμητρα, όπως και πολλοί άλλοι συνάδελφοι της, παρασύρθηκε από τη μόδα της εποχής, τις βιντεοκασέτες. Έπαιξε σε πολλές ταινίες του συγκεκριμένου είδους, αλλά ευτυχώς δεν καταγράφηκαν στη συνείδηση του κοινού. Άλλωστε η Δήμητρα Νομικού συνεχίζει ακόμα και σήμερα την πορεία της στο Θέατρο, αυστηρή πλέον στις επιλογές της κουβαλώντας την πείρα που της χάρισε η πολύχρονη παρουσία της στην υποκριτική τέχνη.

Με τον αξιόλογο ηθοποιό και Θεατρικό συγγραφέα Γιώργο Γεωργίου στην παρουσίαση του βιβλίου του "Θεατρίνος...Ρόλοι μιας Ζωής".

Οι φωτογραφίες είναι από το αρχείο της κ. Νομικού.

Μάνος Χατζιδάκις: Η λίμνη των πόθων (ανέκδοτο OST - 1958)

"Η Λίμνη των Πόθων" γυρισμένη στο Μεσολλόγι σε φυσικούς εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους, είναι μια ταινία του Γιώργου Ζερβού με πρωταγωνίστρια την Τζένη Καρέζη. Η διασκευή του σεναρίου γίνεται από τον Ιάκωβο Καμπανέλλη, που θα σκηνοθετήσει αργότερα την Τζένη στη "Χιονάτη και τα 7 Γεροντοπαλλήκαρα" και θα της γράψει μερικές από τις μεγαλύτερες σκηνικές προσωπικές της επιτυχίες, από το κατοχικό "Βίβα Ασπασία" μέχρι την εταιρική θεατρική βιογραφία "Ασπασία", κι από το ξανθό "Κουτό Κορίτσι" μέχρι το ευφυές "Μεγάλο μας Τσίρκο". Βοηθός σκηνοθέτης στη "Λίμνη των Πόθων" είναι ο Σωκράτης Καψάσκης, που θα έχει τον επόμενο χρόνο τη σκηνοθετική ευθύνη της ταινίας "Μια Λατέρνα, Μια Ζωή", με πρωταγωνίστρια και πάλι την Καρέζη.
Η "Λίμνη των Πόθων" θριαμβεύει στο Φεστιβάλ του Κάρλοβυ Βάρυ ενώ προβλήθηκε με μεγάλη επιτυχία στους γερμανικούς κινηματογράφους αφήνοντας μαγεμένους τους θεατές που τη χαρακτήρισαν σαν "πρεσβευτή καλής θελήσεως της Ελλάδας". Μεγάλη εμπορική αλλά και καλλιτεχνική επιτυχία θα έχει η ταινία και στη Σοβιετική Ένωση, όπου και θα παίζεται σε 420 κινηματογράφους. Θα συμμετάσχει επίσης στο Φεστιβάλ Σαν Σεμπάστιαν της Ισπανίας και Κορκ της Ισλανδίας (στο τελευταίο ειδικά θα κερδίσει το Αργυρό Έπαθλο) ενώ θα παιχτεί εκτός συναγωνισμού στο Φεστιβάλ της Βενετίας. Η Τζένη Καρέζη συζητείται σε όλα τα ξένα φεστιβάλ που προβάλλεται η ταινία, και όλοι βρίσκουν πως είναι ένα από τα πιο εμπορικά πρόσωπα των τελευταίων χρόνων. Σίγουρα, η φινέτσα της και η εκπληκτική φωτογένεια της θυμίζουν ηθοποιό του Ευρωπαϊκού κινηματογράφου. Από το υπόλοιπο καστ ξεχωρίζουν ο Γιώργος Φούντας, η Ελένη Ζαφειρίου, η Σόνια Ζωϊδου, ο Χριστόφορος Νέζερ, ο Νίκος Φέρμας και ο Ανδρέας Ζησιμάτος.
Τη μουσική της ταινίας γράφει ο Μάνος Χατζιδάκις, ο οποίος και στολίζει αριστοτεχνικά τα θαυμάσια φωτογραφημένα τοπία της λίμνης του Μεσολογγίου. Εδώ ακούγεται για πρώτη φορά ένα μελοποιημένο ποίημα του Νίκου Γκάτσου από την "Αμοργό", και μια μελωδία του συνθέτη που το 1963 θα τη ξαναχρησιμοποιήσει ντυμένη με στίχους του Αλέκου Σακελλάριου στην ταινία του "Χτυποκάρδια στο Θρανίο". Και αυτό το εξαιρετικό σάουντρακ δεν εκδόθηκε ποτέ από κάποια εταιρεία, μέχρι σήμερα που έστω και μέσα από μια ερασιτεχνική προσπάθεια κατάφερα να αποτυπώσω σε ψηφιακό δίσκο το σπουδαίο αυτό κινηματογραφικό έργο του Μάνου Χατζιδάκι!

ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ. ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗ ΥΠΟΚΛΟΠΗΣ. ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΒΙΝΤΕΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ.

8 Απριλίου...σαν σήμερα...

8 Απριλίου...σαν σήμερα...

...το 1921 γεννιέται στη Σμύρνη ο ηθοποιός Γιάννης Φέρμης...

...το 1939 γεννιέται στη Δράμα ο κορυφαίος ρομά τραγουδιστής με καριέρα στο ανατολίτικο λαϊκό τραγούδι, Μανώλης Αγγελόπουλος...

...το 1946 κάνει πρεμιέρα η ταινία "Πρόσωπα λησμονημένα"(συμπαραγωγή της Φίνος Φιλμ με Ωρίων)...

...το 1967 πραγματοποιείται ο 12ος Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision με την Ελληνίδα Βίκυ Λέανδρος να εκπροσωπεί το Λουξεμβούργο με το τραγούδι «L'Amour est bleu»(του Αντρέ Ποπ,σε στίχους του Πιέρ Κουρ).Το τραγούδι κατακτά την 4η θέση και έκτοτε έχει καταγραφεί από πολλούς μουσικούς σε διαφορετικές γλώσσες...

...το 1968 κάνει πρεμιέρα η δραματική ταινία της Φίνος Φιλμ "Πολύ αργά για δάκρυα". Κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του Ζόρζ Ονέ "Ο Αρχισιδηρουργός"...

...το 1972 κάνει πρεμιέρα η αξιόλογη ταινία της Φίνος Φιλμ "Ο εχθρός του λαού" με το Νίκο Κούρκουλο ( ελεύθερη διασκευή του ομώνυμου θεατρικού έργου του Ερρίκου Ίψεν En Folkefiende, που έγραψε το 1882)...

...το 1990 φεύγει από τη ζωή ο κορυφαίος συνθέτης Απόστολος Καλδάρας...