Αληθινή και με μια σπάνια για τις μέρες μας ευγένεια η Νόρα Βαλσάμη, η πρωταγωνίστρια της Φίνος Φιλμ με τα πανέμορφα μάτια μετά από πολλά χρόνια σιωπής ανοίγει την καρδιά της στον Χρήστο Κωνσταντινου και μιλάει για την ζωή της, την Αλίκη, την Ζωή και πολλούς άλλους…
Κυρία Βαλσάμη τους τελευταίους μήνες μένετε μόνιμα στην Σύρο, δεν σας λείπει η Αθήνα;
Ακόμα δεν έχω συνηθίσει εδώ, αλλά και στην Αθήνα δεν έμενα ποτέ στο κέντρο…Παπάγου, Αγία Παρασκευή και Ραφήνα. Όμως αν με ρωτήσεις τι προτιμώ Αθήνα η εδώ, θα σου πώ εδώ.
Με τον σύζυγό σας είστε πάρα πολλά χρόνια μαζί. Ποιο είναι το μυστικό ενός επιτυχημένου γάμου;
Δεν υπάρχει κάποιο μυστικό, αν όμως υπήρχε θα το γνώριζαν όλοι και δεν θα χώριζε κανένα ζευγάρι. Άλλα ούτε εγώ το ξέρω…
Πώς είναι σήμερα η καθημερινότητα σας;
Απλή και ήρεμη.
Το θέατρο σας λείπει; Έχετε σκεφθεί να επιστρέψετε;
Μόνο με ένα έργο που έχω.
Σας φοβίζει ο χρόνος που περνάει;
Πάρα πολύ. Κυρίως ο θάνατος. Το γήρας δεν το φοβάμαι, γιατί ακόμα δεν αισθάνομαι γριά…
Θα μπαίνετε ποτέ στην διαδικασία να κάνετε κάποια αισθητική επέμβαση;
Ποτέ ποτέ ποτέ, να βάλω εγώ μαχαίρι στο πρόσωπο μου. Με τίποτα. Θέλω να γεράσω και να πεθάνω κανονικά.
 |
| "Η Θεία μου η Χίπισσα" - 1970 |
Είχατε καταλάβει τότε που γυρίζατε τις ταινίες σας, πόσο όμορφη ήσασταν;
Όχι καθόλου. Για μένα η πιο όμορφη τότε ήταν η Τζένη… μα και η Αλίκη.
Τηλεόραση βλέπετε?
Σχεδόν καθόλου, μόνο ραδιόφωνο, το τρίτο πρόγραμμα.
Ποια είναι η σχέση σας με την πολιτική;
Καμιά απολύτως, δεν ασχολούμαι, δεν θέλω να το συζητάω.
Σας έχουν στηρίξει οι φίλοι σας σε θέματα υγείας;
Κανείς δεν ήξερε τίποτα, δεν το είχα πει πουθενά και ήταν ανυπόστατα όλα τα δημοσιεύματα που έλεγαν για δήθεν κρίσιμη κατάσταση της υγείας μου.
Απ’όλες τις ταινίες σας ποια ξεχωρίζετε;
Η τελευταία που έκανα στην Φίνος Φιλμ "Οι Βάσεις και η Βασούλα" του Ντίνου Δημόπουλου που ήταν και η καλύτερη του. Άλλα και την πρώτη "Οι Κυρίες Της Αυλής" τρελαίνομαι γι’αυτήν.
 |
| "Οι Βάσεις και η Βασούλα" - 1974 |
Σας έχουν φερθεί με αχαριστία στην δουλειά σας;
Ποτέ, όλοι οι συνάδελφοί μου, μου έχουν φερθεί με τρυφερότητα και καλοσύνη. Με αγαπούσαν και τους αγαπούσα όλους πολύ.
Ας μιλήσουμε όμως για κάποιους συναδέλφους σας.
Αλέκος Αλεξανδράκης: Φοβερός άνθρωπος και με ήθος.
Μάρθα Καραγιάννη: Πολύ καλό κορίτσι, πάρα πολύ καλό..με παίρνει τηλέφωνο και τα λέμε. Την αγαπώ.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ο Νιόνιος μου, πολύ καλός άνθρωπος, υπέροχος.
Νίκος Κούρκουλος: Φίλος μου καλός, ερχόταν στα γενεθλιά μου, πήγαινα στα δικά του, μαζί είχαμε ανοίξει και το θέατρο Κάππα.
Ντίνος Ηλιόπουλος: Γείτονας μου, στου Παπάγου έμενε κι αυτός με την Χίλντα και την οικογένεια του. Ήταν πολύ καλός οικογενειακός μας φίλος.
 |
| Με τη Ρένα Βλαχοπούλου στη μουσική κωμωδία του Αλέκου Σακελλάριου "Η Θεία μου η Χίπισσα" - 1970 |
Ρένα Βλαχοπούλου: Υπέροχη μαζί μου.
Κάποιοι έχουν πει πως ήταν τσιγγούνα, ισχύει;
Δεν ξέρω τι λένε, μαζί μου ήταν πολύ γενναιόδωρη. Μου χάριζε και κάτι νυχτικά και ρόμπες και τι έλεγα πως δεν μου κάνουν και εκείνη επέμενε να τα πάρω. Μάλιστα ένα που φοράω στην ταινία μαζί της δικό της ήταν.
Γρηγόρης Βαλτινός: Είναι πολύ φίλος μου και μ’αγαπάει πολύ. Πρωτοπαίξαμε μαζί στο «Ένα κουτό κορίτσι» και τελευταία φορά με μεγάλη επιτυχία στον «Βιολιστή στη στέγη» στην Θεσσαλονίκη και στο Βεάκη. Χαμός είχε γίνει.
Και τώρα ας πάμε σε δύο άτομα που ο ένας έχει άμεση σχέση με την κινηματογραφική σας καριέρα κι ο άλλος την θεατρική.
Φιλοποίμην Φίνος: Του χρωστάω πολλά, ήταν ένας γλυκός, αγαπησιάρης άνθρωπος και πολύ πολύ σεμνός...
Γιώργος Λεμπέσης: Πέθαινα γι’αυτόν, μου φέρθηκε πάρα πολύ καλά, στο θέατρο, στα λεφτά, σε όλα, ήταν πολύ γενναιόδωρος. Δεν μίλησα ποτέ για λεφτά μαζί του,αυτός μου έβγαζε τον μισθό, ήταν τίμιος και τρυφερός άνθρωπος. Κάθε πρωί μου γέμιζε και το ψυγείο στο καμαρίνι. Με πίστευε πολύ. Μαζί κάναμε 8-9 παραστάσεις. Με λάτρευε…Μου λείπει πολύ.
 |
| Με τη Ζωή Λάσκαρη στην ταινία "Στεφανία" - 1967 |
Ας μιλήσουμε όμως και για τη Ζωή Λάσκαρη.
Με συγκλόνισε ο θάνατος της.
Πώς το μάθατε;
Από την τηλεόραση, την άνοιξα και είδα που έγραφαν «Οδύνη για την Ζωή Λάσκαρη». Εκείνη την στιγμή πέθανα, ακόμα την έχω στο μυαλό μου. Μετά μίλησα και με τον Αλέξανδρο(Λυκουρέζο) και την μια της κόρη.
Υπάρχουν άτομα που σας λείπουν;
Μου λείπουν οι γονείς μου που έχω χάσει, όπως και κάποιοι φίλοι. Όμως πάρα πολύ μου λείπει η Αλίκη Βουγιουκλάκη άλλα και η Ζωή. Ήμασταν κολλητές. Μαζί κοιμόμασταν.
Είσασταν πολύ δεμένες;
Ειδικά με την Αλίκη σαν αδελφές, την λάτρευα και με λάτρευε.
Έχετε επαφή με την οικογένεια της;
Ναι. Με τα αδέρφια της, τον Αντώνη και τον Τάκη. Οικογένεια μου ήταν κι αυτοί.
Πως μάθατε για την αρρώστια της;
Από την ίδια με πήρε τηλέφωνο και μου το είπε, άλλα μου το είπε σαν να το έλεγε σε ένα πεντάχρονο παιδί.
Δηλαδή;
Μου είπε πώς έχει μέσα της ένα μικρό δεντράκι που μοιάζει σαν κουνουπίδι, μου το είπε έτσι για να μην με στεναχωρήσει και επειδή δεν το κατάλαβα μου λέει, δώσε μου τον Ερρίκο να του το εξηγήσω… και ήταν ο καρκίνος. Δεν μπορούσα να το συνειδητοποιήσω, έπινα μόνο δύο γουλιές γάλα για να μπορέσω να κοιμηθώ.
Από την Κυριακή του Πάσχα το είδαμε αυτό μα δεν ξέραμε. Δεν έφαγε τίποτα, φορούσε μια εσάρπα και πήγαμε οι δυο μας επάνω και βλέπαμε σε ένα σόου στην τηλεόραση τον Ρουβά. Δεν είχε αγγίξει καθόλου από το αρνί που έψησε ο Τάκης. Ήταν χλωμή και της είπα γιατί πας να παίξεις, πίστευα πως ήταν κουρασμένη από τις παραστάσεις. Δεν είχαμε καταλάβει πόσο σοβαρά ήταν.
Θυμάστε τις τελευταίες της στιγμές;
Φυσικά, ήμουν συνέχεια εκεί, ήθελε να γίνει καλά. Και δύο εβδομάδες πριν φύγει μου είχε πει πως ήθελε να πάμε πάλι Πάσχα στο Θεολόγο.
Σας στοίχησε ο θάνατος της;
Πάρα πολύ, με πέθανε και μένα, τα κόκαλα μου, η μέση μου, το κεφάλι μου με πονούσαν. Το σκέφτομαι κι ακόμα δεν το πιστεύω.
 |
| Γιορτινό εξώφυλλο με την Αλίκη και τη Νόρα! |
Αγαπήθηκε η Αλίκη;
Πάρα πολύ, και ήξερε ποιους αγαπούσε.
Τι θυμάστε έντονα από εκείνη;
Τα πάντα. Κάναμε και ταξίδια μαζί. Πηγαίναμε Κύπρο, Λονδίνο, βλέπαμε θέατρο, κάναμε ψώνια και γελούσαμε πολύ. Περνούσαμε υπέροχα. Μεταξύ μας υπήρχε μεγάλη αγάπη και αλληλοεκτίμηση.
Έχετε κρατήσει κάτι δικό της;
Έχω κάτι κάρτες που μου έστελνε σε πρεμιέρες..μου έγραφε «Εύχομαι να σκίσεις, η αδερφή σου»… Μου λείπει πολύ…
Μπορεί να υπάρξει νέα Αλίκη;
Ποτέ, ούτε Αλίκη, ούτε Τζένη, ούτε Ζωή , ούτε Κούρκουλος, Παπαμιχαήλ ή Μελίνα… Αυτοί ήταν μύθοι και δεν θα ξαναυπάρξουν.
Έχετε φίλους τώρα;
Όχι, έχουν πεθάνει σχεδόν όλοι…κι αυτό με θλίβει.
 |
| "Τα Δυο Πόδια σ΄ένα Παπούτσι" - 1968 |
Αν ταξινομούσατε την ζωή σας με κεφάλαια ποια θα ήταν αυτά;
Όταν γνώρισα τον Ερρίκο, την γέννηση του γιου μου. Όταν μπήκα στον Φίνο, και μετά στο θέατρο,όπου έκανα μεγάλους ρόλους και γνωριμίες με πολλούς σπουδαίους και καλούς συναδέλφους με τους οποίους δέθηκα πάρα πολύ. Είναι όμως κι άλλα, έχω ζήσει πολλά και όμορφα πράγματα στην ζωή μου…
Ειλικρινή, ευαίσθητη και πολύ γενναία…
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ γι’αυτή την μικρή συνέντευξη..
Να σαι καλά αγόρι μου….
Αναδημοσίευση από: This is just life.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου