Μαίρη Αλεξοπούλου: η «Μπάμπολα» που έγινε…μοναχή Θεονύμφη…

Όταν ακούω το όνομα Μαίρη Αλεξοπούλου αμέσως μου έρχεται στο μυαλό το σουξέ των 60ς «Μπάμπολα». Μια ελληνική διασκευή της Ιταλικής επιτυχίας «La bambola»(1968) με πρώτη διδάξασα την Patty Pravo. Ποια είναι όμως η Ελληνίδα ερμηνεύτρια Μαίρη Αλεξοπούλου; Σίγουρα όλοι γνωρίζουν ότι σήμερα η σπουδαία αυτή φωνή έχει εγκαταλείψει το χώρο του θεάματος και οδηγήθηκε σε έναν άλλον δρόμο, αυτόν του μοναχισμού. Ως δούλη πια του Κυρίου με το όνομα Θεονύμφη ζει σε μοναστήρι λίγο έξω από την Αθήνα.

Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο της ζωής της ανακαλύπτει κανείς ότι ο βίος της χωρίζεται σε δύο περιόδους: Σε εκείνη που τραγουδούσε μέχρι τα 43 της χρόνια στις πίστες και σε αυτήν που ζει σήμερα ανάμεσα στους πιστούς της σε μοναστήρι. Η Μαίρη Αλεξοπούλου μεγάλωσε στο Περιστέρι. Ήταν το πρώτο παιδί μιας πολύτεκνης οικογένειας με έξι παιδιά.Η μητέρα της προερχόταν από καλλιτεχνική οικογένεια πολύ μεγάλων μουσικών, όλοι είχαν πολύ ωραίες φωνές, εκείνη έπαιζε μαντολίνο ενώ ο  πατέρας της  ήταν άνθρωπος του Θεού, ήταν επίτροπος στην Μητρόπολη Περιστερίου. Είχε τέτοια πίστη που, όταν μιλούσε στα παιδιά του για το Θεό, τα δάκρυά του έτρεχαν ποτάμι. Η μικρή Μαίρη από τα εφηβικά της χρόνια έδειξε την αγάπη της στο χορό αλλά και στο τραγούδι. Ήταν άριστη μαθήτρια και παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα της ξεκίνησε να εμφανίζετε στη "Χωριάτικη Ταβέρνα" στην Εκάλη. Λίγο αργότερα την βρίσκουμε να τραγουδά τα κινηματογραφικά σουξέ της Αλίκης Βουγιουκλάκη  στο κοσμικό κέντρο "Νεράιδα της Αθήνας" στην Κυψέλη. Το 1966 γνωρίζετε με τον κορυφαίο μουσικοσυνθέτη ΚώσταΚλάββα, ο οποίος θα της εμπιστευτεί τα τραγούδια του: «Αν ποτέ διψάσεις» και «Ποιο καράβι». Δύο πανέμορφα τραγούδια που τα ερμήνευσε η Μαίρη στη ταινία του Κώστα Λυχναρά «Φίφης ο ακτύπητος». Αυτή ήταν και η μοναδική κινηματογραφική της εμφάνιση. Την ίδια χρονιά συμμετέχει στο Φεστιβάλ  Ελαφρού τραγουδιού Θεσσαλονίκης με το τραγούδι «Πανηγύρι» των Κλάββα και Μαυρομουστάκη. Το τραγούδι κερδίζει το πρώτο βραβείο ενώ θα έπρεπε  να σημειωθεί ότι στον πρώτο γύρο  το είχε ερμηνεύσει και η Κλειώ Δενάρδου όπως συνηθιζόταν  τότε τα τραγούδια να τα λένε δύο διαφορετικοί ερμηνευτές ώστε να πιάσουν όλο το κοινό!

Η Μαίρη Αλεξοπούλου αρχίζει να κερδίζει το μουσικόφιλο κοινό, να βγάζει δίσκους, να κερδίζει βραβεία σε ελληνικά και διεθνή φεστιβάλ και φυσικά να εμφανίζετε σε ιστορικά κέντρα της νυχτερινής Αθήνας. Στο Κάστρο, στο Βράχο, στα Δειλινά, στα Αστέρια δίπλα σε μεγάλα ονόματα. Τότε έρχεται και το μεγάλο σουξέ η «Μπάμπολα». Μια διεθνή επιτυχία της Patty Pravo που διασκευάζει ο Νότης Κύτταρης και τραγουδάει  όλος ο κόσμος και ακούγετε συνέχεια στο ραδιόφωνο. Οι φωτογραφίες της Μαίρης στολίζουν τα νεανικά δωμάτια, γίνετε είδωλο και τα 45ρακια με τα τραγούδια της ακούγονται σε όλα τα νεανικά πάρτι.

Ο γάμος της με γνωστό επιχειρηματία την απομακρύνει αρχικά από το χώρο του θεάματος.Ύστερα από τέσσερα χρόνια έγγαμου βίου, κάτι δεν είχε πάει καλά με τις δουλειές του συζύγου της  και έπρεπε να ξανα βγει στο τραγούδι. Οδυνηρό για τη Μαίρη αφού είχε  χάσει τη ροή. Παράλληλα, με τα χρήματα που είχε βγάλει από το τραγούδι, είχε ξεκινήσει να φτιάχνει καταστήματα  με υγιεινές τροφές. Ο θάνατος της μεγάλης κόρης της σε τροχαίο την απομάκρυναν οριστικά από τη μουσική. Το 1986 αφήνει πίσω τα πάντα και ακολουθεί το δρόμο του μοναχισμού.Στην αρχή έγινε ρασοφόρα, ύστερα από τρία χρόνια έγινε μεγαλόσχημη και μετά έγινε η ηγουμενική της  ενθρόνιση με μήνυμα που είχε έρθει από το Άγιον Όρος. Το 1992 δημιούργησε το ησυχαστήριο της , λίγο έξω από την Αθήνα. Σε πρόσφατες δηλώσεις της είπε μεταξύ άλλων: «…Δεν έχω μετανιώσει για τίποτα από όσα έχω κάνει στη ζωή μου, αλλά ο Θεός με προόριζε για αυτό. Μακάρι να γινόμουνα μοναχή πιο νωρίς, αλλά τότε το θέλησε ο Κύριος να συμβεί. Παλιά έλεγαν για τα χέρια μου ότι είναι κρινοδάχτυλα, τώρα από τη δουλειά έχουν γίνει σαν πέτρα. Δεν με πειράζει, αφού τα ποτίζει ο Θεός με αγάπη. Κι άλλη ζωή να είχα, πάλι μοναχή θα γινόμουνα».