Νίκος Ρίζος (1924 - 1999)

Έχοντας διαγράψει μια τεράστια καριέρα στο χώρο του θεάματος ο Νίκος Ρίζος έκανε το μεγάλο «μπαμ» στον κινηματογράφο εκμεταλλευόμενος το χαμηλό μπόι του. Βαρύμαγκας δίπλα στο Ζήκο, μας έμαθε πως είναι να σκίζεις Μαρίνες αν και μόλις δυο πιθαμές άνθρωπος. Κινηματογραφικός παρτενέρ της Δέσποινας Στυλιανοπούλου έπαιξε σε περισσότερες από 200 ταινίες, με μόλις 8 εμφανίσεις σε ταινίες του Φίνου. Ο Νίκος Ρίζος γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1924 στην Άρτα. Μεγάλωσε με το «ψώνιο» της υποκριτικής σε μια φτωχή οικογένεια. Στα δύσκολα χρόνια του Εμφυλίου εγκαταλείπει την ιδιαίτερη πατρίδα του και έρχεται στην Αθήνα για σπουδές. Λόγω της δύσκολης οικονομικής κατάστασης οι σπουδές μπαίνουν στο περιθώριο και ο νεαρός Νίκος αρχίζει να δουλεύει. Οι περιστάσεις τον φέρνουν στο θέατρο και το 1948 παίζει στη θρυλική επιθεώρηση «Άνθρωποι, Άνθρωποι» των Σακελλάριου – Γιαννακόπουλου. Αναδείχτηκε σχετικά γρήγορα κυρίως από το ταλέντο του, βοηθούμενος και από το μικρό του ύψος. Χαρακτηριστικά η σπουδαία πρωταγωνίστρια Μαρίκα Κοτοπούλη παρακολουθώντας τον στη σκηνή του είπε: «Πως χώρεσε σε ένα τέτοιο κορμάκι τόσο ταλέντο;» Σχεδόν ταυτόχρονα κάνει τη πρώτη του εμφάνιση και στη μεγάλη οθόνη με το «Μεθύστακα» του Γιώργου Τζαβέλλα, στη Φίνος Φιλμ. Ο Τζαβέλλας θα του δώσει και τους επόμενους ρόλους του στις ταινίες «Η Αγνή του Λιμανιού» και το «Σωφεράκι». Στη Φίνος Φιλμ ο Νίκος Ρίζος θα γυρίσει τις καλύτερες ταινίες του συνεργαζόμενος πάντα με σπουδαίους σκηνοθέτες. Το 1954 παίζει στο πρώτο μιούζικαλ του ελληνικού σινεμά, το «Χαρούμενο Ξεκίνημα» του Ντίνου Δημόπουλου δίπλα στους γίγαντες Ντίνο Ηλιόπουλο και Γιώργο Οικονομίδη. Η συνεργασία του με τους Γεωργία Βασιλειάδου και Βασίλη Αυλωνίτη ξεκινά με τη ταινία «Ο Θησαυρός του Μακαρίτη»(1959) και θα συνεχιστεί στο θέατρο τη χρονική περίοδο 1961-1965 όπου και ανεβάζουν μεγάλες επιτυχίες, ανάμεσα τους «Οι γαμπροί της ευτυχίας» και «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα κι ο Κοντός», που σχεδόν ταυτόχρονα θα μεταφερθούν και στον κινηματογράφο. Μετά τη διάλυση του περίφημου θιάσου των τριών ο Νίκος συνεργάζεται θεατρικά με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, τη Μαίρη Χρονοπούλου και τον Κώστα Βουτσά. Στον κινηματογράφο μπαίνει στο δυναμικό του κινηματογραφικού οργανισμού Καραγιάννης – Καρατζόπουλος και γυρίζει μια σειρά ταινιών με παρτενέρ του κυρίως τη Δέσποινα Στυλιανοπούλου. Από αυτές ξεχωρίζει ο «Γίγας της Κυψέλης»(1968), «Ο Νάνος και οι επτά Χιονάτες»(1970), «Από τα Αλώνια στα σαλόνια»(1972) ενώ το 1972 επιστρέφει στο Φίνο για μια γκεστ εμφάνιση στη πολιτικοκοινωνική σάτιρα «Η Αλίκη Δικτάτωρ». Με την έλευση της τηλεόρασης στην Ελλάδα ο Νίκος Ρίζος θα κάνει την πρώτη εμφάνιση του στη μικρή οθόνη, στο σίριαλ του Κώστα Πρετεντέρη «Ο Δρόμος»(1977). Η σειρά είναι ουσιαστικά μια συνέχεια της «Γειτονιάς» και  κράτησε τρεις τηλεοπτικές σεζόν με 262 επεισόδια. Η επόμενη εμφάνιση του σε σίριαλ θα γίνει αρκετά χρόνια αργότερα, το 1999, στην τηλεοπτική μεταφορά του μυθιστορήματος του ακαδημαϊκού Τάσου Αθανασιάδη «Η Αίθουσα του θρόνου». Την ημέρα της προβολής του τελευταίου επεισοδίου της σειράς ο Νίκος Ρίζος άφησε τη τελευταία του πνοή. Ως θεατρικός επιχειρηματίας υπήρξε πολύ πετυχημένος από την εποχή που είχε συγκροτήσει θίασο με τους Αυλωνίτη και Βασιλειάδου. Μαζί τους περιόδευσε σε όλη την Ελλάδα αλλά και στη Γερμανία χαρίζοντας το γέλιο στους μετανάστες. Το 1986 μετέτρεψε τον κινηματογράφο «Αστορ» της Οδού Σταδίου  σε θέατρο, το οποίο και λειτούργησε για 4 χρόνια υπό τη δική του καλλιτεχνική διεύθυνση. Η προσωπική του ζωή δεν έγινε ποτέ πρωτοσέλιδο, παρότι  η σύζυγος του Έλσα Λαμπροπούλου ήταν και αυτή ηθοποιός. Πρωτοσυναντήθηκαν στη σχολή Ζουρούδη. Ο Νίκος εντυπωσιάστηκε από την ομορφιά της, και παρά τα 9 χρόνια διαφοράς που τους χώριζαν παντρεύτηκαν αμέσως. Η Έλσα πήρε το επώνυμο του συζύγου της και με αυτό έκανε πλέον καριέρα. Έμειναν μαζί 43 χρόνια, απέκτησαν έναν γιο το 1966 και τους χώρισε ο θάνατος του ηθοποιού το 1999. Ο Νίκος Ρίζος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 74 ετών, στις 20 Απριλίου 1999. Εμείς όλοι όμως πάντα θα τον βλέπουμε στη μικρή οθόνη  με το ύφος του βαρύμαγκα, γέρνοντας από τη μια πλευρά με εκείνο το ιδιαίτερο βλέμμα του και βηματίζοντας υπερβολικά αργά  να παίρνει τη θέση του στο πάνθεον  των καλλιτεχνών που έχτισαν το νεότερο ελληνικό πολιτισμό!!!

Η Πόπη Λάζου, ο Βασίλης Αυλωνίτης και ο Νίκος Ρίζος στην ταινία "Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα κι ο Κοντός"(1961).