Κώστας Καπνίσης: Η Ζούγκλα των Πόλεων (1970) OST

Καταγγελία μιας αδυσώπητης κοινωνικής σαπίλας, με πολυδαίδαλη δράση και αμέτρητα πλοκάμια διαφθοράς σε ποικίλους ευάλωτους  χώρους, είναι η ταινία της Φίνος Φιλμ «Η Ζούγκλα των Πόλεων». Ένα δημοσιογραφικό θρίλερ με απίστευτη εξέλιξη, γραμμένο από το Νίκο Φώσκολο και σκηνοθετημένο υποδειγματικά από το νεαρό τότε Σταύρο Τσιώλη. Σήμερα η ταινία δεν προβάλλεται  πλέον από τη τηλεόραση, καθώς ο σεναριογράφος αφήνει πολλά υπονοούμενα για  τη διαφθορά των κρατικών λειτουργών.

Η ταινία γυρίστηκε το 1970 από τον ανερχόμενο τότε Σταύρο Τσιώλη, ο οποίος από το 1958, δούλεψε ως βοηθός σκηνοθέτη σε 54 ταινίες, πολλές από τις οποίες της Φίνος Φιλμ. Το 1968 γύρισε σε δικό του σενάριο την πρώτη του ταινία «Ο Μικρός Δραπέτης», για τη Φίνος Φιλμ. Την επόμενη χρονιά γύρισε πάλι για τον Φίνο την ταινία «Πανικός» σε δικό του σενάριο και το 1970 τη «Ζούγκλα των Πόλεων» σε σενάριο του Ν. Φώσκολου. Η ταινία γυρίστηκε και σε αγγλική έκδοση και έκανε καριέρα και στο εξωτερικό. Ο Τσιώλης εμπλουτίζει το φιλμ με ιδιαίτερες λήψεις, κορυφαία η σκηνή του εφιάλτη όπου ο πρωταγωνιστής Κώστας Πρέκας φαντασιακά σκοτώνει τον πατέρα του. Η σκηνή είναι γυρισμένη μέσα στο ΚΑΤ με το σκηνοθέτη να είναι επηρεασμένος από παρόμοιες σκηνές ταινιών τρόμου της εποχής. Αξιόλογη και η λήψη από την οροφή του ασθενοφόρου του Ερυθρού Σταυρού στην περιοχή που έπεσε το αυτοκίνητο του Ανδρέα Μπάρκουλη, ενώ για πρώτη φορά στον ελληνικό κινηματογράφο υπάρχουν σκηνές σε κλειστές κολυμβητικές εγκαταστάσεις. Για την ιστορία, το πρώτο κλειστό κολυμβητήριο ήταν της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων, από το 1959.

Ανδρέας Μπάρκουλης

Σπύρος Καλογήρου & Κώστας Πρέκας

Στη «Ζούγκλα των Πόλεων» υπάρχουν εσωτερικά και εξωτερικά πλάνα από τα στούντιο της Φίνος Φιλμ ενώ στην έξοδο από το εσωτερικό στούντιο διακρίνεται μια φωτογραφία του μεγάλου αστέρα της εταιρείας Νίκου Κούρκουλου. Λίγο πριν το τέλος της ταινίας ο Κώστας Πρέκας , ως δημοσιογράφος  Νίκος  Αυγέρης , συναντά το Λάμπρο Κοτσίρη σε νταμάρι. Είναι το ίδιο μέρος με αυτό του τέλους της  ταινίας «Έξοδος Κινδύνου». Και στις δύο περιπτώσεις μνημονεύεται η περιοχή του Γαλατσίου. Φοβερή η ατάκα του πρωταγωνιστή όταν πάνε να τον δωροδοκήσουν. Του δίνουν  μια επιταγή μισού εκατομμυρίου και αυτός αφού  την παίρνει και την κοιτάζει τρέμοντας λέει : «Μισό εκατομμύριο. Να που μαθαίνω πόσο κοστίζει μια συνείδηση στο χρηματιστήριο της ατιμίας».  Ίσως θα έπρεπε να γίνει λόγος και για τις σκηνές της Μαίρης Χρονοπούλου με τον Κώστα Πρέκα στο Α΄Νεκροταφείο των Αθηνών.

Σκηνή δράσης με τη Μαίρη Χρονοπούλου...

Στο παρασκήνιο της ταινίας ίσως θα έπρεπε να σημειώσουμε , ότι η Μαίρη Χρονοπούλου, ερωτευμένη τότε με τον Κώστα Πρέκα, ζήτησε από τον Φίνο το όνομα του να γραφτεί πάνω από το δικό της στους τίτλους. Όμως λίγο πριν παιχτεί η ταινία χώρισαν, και η Μαίρη ζήτησε να αλλάξει πάλι η σειρά των ονομάτων, κάτι που φυσικά δεν μπορούσε να γίνει, μια και είχε τυπωθεί και το διαφημιστικό υλικό. Η πρεμιέρα πραγματοποιήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 1970, αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις κυρίως για τις ερμηνείες  των πρωταγωνιστών αλλά και των δευτεραγωνιστών, του Μάνου Κατράκη, του Λάμπρου Κοτσίρη, της Άννας Παϊτατζή, του Ανδρέα  Φιλιππίδη, του Χρήστου Ζορμπά, του Σπύρου Καλογήρου και της Αγγέλας Καζακίδου (της οποίας οι περισσότερες σκηνές «κόπηκαν» στις μετέπειτα προβολές. Το φωτογραφικό υλικό που έχει σωθεί επιβεβαιώνει τη μεγαλύτερη διάρκεια του φιλμ στις πρώτες προβολές). Εισπρακτικά το φιλμ συγκεντρώνει 246.844 εισιτήρια στις αίθουσες Α΄προβολής  σε Αθήνα, Πειραιά και Προάστια.

Από τις κομμένες σκηνές της ταινίας με την Αγγέλα Καζακίδου

Η «Ζούγκλα των Πόλεων» δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο περιοδικό «Βεντέτα», ενώ  η μουσική του Κώστα Καπνίση δεν κυκλοφόρησε ποτέ σε δίσκο.

 Στο στόρι της ταινίας γίνεται λόγος για καταχώρηση μυθιστορημάτων σε μορφή συνεχειών, κάτι που συνηθιζόταν σε εφημερίδες ημερήσιας κυκλοφορίας. Στις 24 Σεπτεμβρίου 1971 η ταινία κάνει πρεμιέρα και στο Καναδά στον ιστορικό κινηματογράφο Rialto, το οποίο υπάρχει ακόμη στην Avenuedu Parc. Στις προβολές της στο εξωτερικό η «Ζούγκλα των Πόλεων» συνοδευόταν και από ένα έγχρωμο πολυσέλιδο ένθετο με πλούσιο πληροφοριακό υλικό (στην αγγλική και γαλλική  γλώσσα) και αδημοσίευτες  φωτογραφίες.