Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2018

Δημήτρης Νικολαΐδης (1922 - 1993)

Ρόλους μεγάλους και ρόλους μικρούς έπαιξε ο Δημήτρης Νικολαΐδης, σε όλη τη διάρκεια της κινηματογραφικής του καριέρας. Και όπως με τόσους και τόσους αστέρες της κωμωδίας μας, ήταν και σ΄αυτούς τους δεύτερους Θαυμάσιος. Παρά την τυποποίηση, αυτή τη μεγάλη κατάρα του Έλληνα ηθοποιού, την οποία και δεν απέφυγε. Αφού τα σενάρια, πρωτότυπα ή μεταφορές θεατρικών έργων, γράφονταν με βάση συγκεκριμένους ηθοποιούς. Άπαξ και είχες επιτυχία κάποια στιγμή παίζοντας έναν ορισμένο τύπο, η επανάληψη ήταν αναπόφευκτη. Έτσι ο Δημήτρης Νικολαΐδης έκανε τον τρελο - γιατρό, τον αλλοπαρμένο ψυχίατρο, σε τόσες και τόσες ταινίες που αναγκαστικά πέρασε στην εξουθενωτική τυποποίηση.
Ο Δημήτρης Νικολαΐδης γεννήθηκε στη Μικρά Ασία το 1922 και ορφάνεψε μόλις 9 μηνών. Στα εφηβικά του χρόνια ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και ιδιαίτερα με το στίβο. Φοίτησε στο Πειραματικό Σχολείο των Αθηνών και τελειώνοντας τις γυμνασιακές του σπουδές μπήκε στη Νομική Σχολή ενώ παράλληλα σπούδαζε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Καρόλου Κουν. Στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής συμμετέχει στην Αντίσταση και αν και έκανε την πρώτη θεατρική του εμφάνιση το 1942 (μαθητής ακόμη στη Σχολή), το 1944 παίζει τον πρώτο ουσιαστικό ρόλο του επί σκηνής, στο έργο του Αλέξη Σολωμού "Ο Τελευταίος Ασπροκόρακας". Την χρονική περίοδο του Εμφυλίου ο Νικολαΐδης συνεργάζεται με την Κατερίνα Ανδρεάδη. Λίγο αργότερα και ενώ θα συνεργάζεται θεατρικά με το Βασίλη Λογοθετίδη, θα γνωρίσει τη Σούλη Σαμπάχ, μια χαρισματική τραγουδίστρια και ηθοποιό. Ο έρωτας τους ήταν κεραυνοβόλος και λίγους μήνες μετά παντρεύτηκαν και έμειναν μαζί μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος του ηθοποιού το 1993.
Η θεατρογραφία του περιλαμβάνει συνεργασίες με σπουδαίους ηθοποιούς, όπως την Έλλη Λαμπέτη, τον Κώστα Βουτσά, την Τζένη Καρέζη αλλά και το στενό του φίλο Λάμπρο Κωνσταντάρα.
Με τη Σούλη Σαμπάχ και το Θανάση Βέγγο στην κωμωδία "Θα σε κάνω Βασίλισσα" (1965)

Ως "Ναύαρχος Γελεβουρδέζος" στην κομεντί "Δις Διευθυντής". Μαζί του ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος.

Στον κινηματογράφο ξεκίνησε το 1954 κρατώντας ένα μικρό ρόλο στην ηθογραφία "Το Κορίτσι της Γειτονιάς" και θα ακολουθήσουν περισσότερες από 80 ταινίες περνώντας το φωτεινό και εκφραστικό του πρόσωπο στην εγχώρια κινηματογραφική μυθολογία. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την ερμηνεία του ως "Ναυαρχούκος" στο "Δεσποινίς Διευθυντής"; Ο "έξω καρδιά" γεροντοκόρος που ερωτεύεται την Τζένη Καρέζη, που όταν εισπράττει τη χυλόπιτα χάνει τη λάμψη του προσώπου του με την ερήμωση να αποτυπώνεται σ΄αυτό. Στο "Δόλωμα" είναι ο μόδιστρος Ρομπέρτ  που αναλαμβάνει να "ντύσει" την Αλίκη Βουγιουκλάκη και να τη μετατρέψει από κορίτσι της Τρούμπας σε λαχταριστό δόλωμα της καλής κοινωνίας. Αξέχαστος θα μείνει και ο ρόλος του στη μουσική κωμωδία της Φίνος Φιλμ "Μια Ιταλίδα απ΄την Κυψέλη", όπου και υποδύεται έναν απατεωνίσκο δήθεν δάσκαλο Ελληνικών, που αναλαμβάνει να τα μάθει στην Ιταλίδα Μάρω Κοντού. Για να γίνει πιστευτός ως Έλληνας που γνωρίζει άπταιστα Ιταλικά, επαναλαμβάνει τους στίχους του τραγουδιού "Piccolissima Serenata" του Renato Carosone καταλήγοντας στην ατάκα "Λα σουσουρελά, Λα σουσουρελά".

Από την υπόλοιπη φιλμογραφία του αξίζει να αναφέρουμε τις ταινίες: "Έγκλημα στα Παρασκήνια", "Εφιάλτης", "Ζητείται Ψεύτης", "Ποια είναι η Μαργαρίτα", "Ο Εαυτούλης μου", "Η Βίλα των Οργίων", "Η Αγάπη μας", "Βίβα Ρένα", "Η Ρένα Οφ σάιντ" και "Υιέ μου, Υιέ μου". Συμμετείχε επίσης στις διεθνείς παραγωγές "Συνέβη στην Αθήνα" και "Όταν τα Ψάρια βγήκαν στη Στεριά".
Στη διεθνή παραγωγή του Μιχάλη Κακογιάννη "Όταν τα Ψάρια βγήκαν στη στεριά" (The Day The Fish Came Out" - 1967)

Το 1965 παρουσιάζει τη μοναδική σκηνοθετική του δουλειά, το "Η Γυναίκα μου τρελάθηκε", βασισμένο στο θεατρικό έργο των Τσιφόρου - Βασιλειάδη "Η Ροζ Αμαρτία".
Στη δεκαετία του 70 με την έλευση της τηλεόρασης στη χώρα μας συμμετέχει σε διάφορες σειρές μυθοπλασίας, ως ηθοποιός αλλά και ως σκηνοθέτης, με πιο γνωστή τη σειρά "Εκείνες κι Εγώ", δίπλα στο Λάμπρο Κωνσταντάρα.
Με το Λάμπρο Κωνσταντάρα και την Έφη Οικονόμου στο σίριαλ "Εκείνες κι Εγώ".

Τα τελευταία του χρόνια ήταν ιδιαίτερα δύσκολα καθώς ο Νικολαΐδης είχε εκ γενετής έλλειψη αντιθρυψίνης, ενός ενζύμου που καθαρίζει το αίμα και χωρίς αυτό οι πνεύμονες δε μπορούν να αναζωογονήσουν τον οργανισμό. Ακολουθώντας φαρμακευτική αγωγή αποσύρθηκε από το χώρο του θεάματος και μαζί του και η σύζυγος του Σούλη Σαμπάχ. Το τέλος ήρθε στις 21 Ιανουαρίου 1993...
Με τον καλό φίλο και συνάδελφο του Γιάννη Βογιατζή.


 

  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ