Υπάρχει Ελληνική Χριστουγεννιάτικη ταινία ;

Όσο και αν προσπαθήσουμε να θυμηθούμε, σίγουρα δε θα καταφέρουμε να βρούμε κάποια Χριστουγεννιάτικη Ελληνική ταινία, τύπου "Μια Υπέροχη Ζωή". Στη μεταπολεμική Ελλάδα με τα τόσα προβλήματα ο λαός μας ήταν ακόμη πολύ μακρυά από τα φωτάκια, τα ψώνια και τον υπέρ καταναλωτισμό. Εκείνη την εποχή τα Χριστούγεννα ήταν πολύ πιο θρησκευτικά και έτσι σε ελάχιστες ταινίες θα ανακαλύψουμε έστω και κάποιες σκηνές από το εορταστικό δωδεκαήμερο.
Ξεκινούμε από τις "Πρωτευουσιάνικες Περιπέτειες", πρώτη ταινία της Ρένας Βλαχοπούλου, πριν γίνει η μεγάλη Σταρ του σινεμά, στην οποία υπάρχουν γυρίσματα την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς (31 - 12 - 1955)  στο Σύνταγμα, με την ηθοποιό συνοδευόμενη από το Στέφανο Στρατηγό να αφήνουν δώρα σε έναν Τροχονόμο. Μια Αθήνα πραγματικά αγνώριστη με πάγκους γεμάτους παιχνίδια και χρωματιστές κάρτες κρεμασμένες στα περίπτερα.
Πρωτοχρονιάτικες στιγμές ζουν και οι πρωταγωνιστές της ταινίας "Ο Νικητής"(1964), όταν είναι ακόμα στην παιδική ηλικία. Τους κεντρικούς ήρωες ερμηνεύουν τα παιδιά Βασίλης Καΐλας και οι αδελφές Μπέλλα και Ρένα Αδαμοπούλου.
Μια ωραία Πρωτοχρονιάτικη στιγμή εκτυλίσσεται στο κοινωνικό δράμα του Γιάννη Δαλιανίδη "Όλγα, Αγάπη μου" (1968). Εδώ βλέπουμε τη Ζωή Λάσκαρη να περιμένει το Φαίδωνα Γεωργίτση να έρθει σπίτι αλλά τελικά κάνει μόνη της Πρωτοχρονιά ακούγοντας ψαλμούς από το ραδιόφωνο. Σε μαι άλλη ταινία του Δαλιανίδη, τον "Ίλιγγο"(1963) είναι 1 Ιανουαρίου όταν, σύμφωνα με το στόρι, ο Λευτέρης Βουρνάς επιστρέφει στην παλιά του ερωμένη, την Κατερίνα Χέλμη, και εγκαταλείπει τη Ζωή Λάσκαρη για...πρωτοχρονιάτικο δώρο!
Πρωτοχρονιάτικες στιγμές βιώνουν και οι ήρωες των ταινιών "Ο Μαγκούφης", "Κάλπικη Λίρα" και "Ραντεβού με μια Άγνωστη".
Χριστουγεννιάτικες ταινίες μπορούν να χαρακτηριστούν το πολεμικό δράμα "Ματωμένα Χριστούγεννα"(1951) του Γιώργου Ζερβού και το μελό "Τα Χριστούγεννα ενός Αλήτη"(1962) του Στέλιου Τατασόπουλου. Το 2011 ο Νίκος Κουτελιδάκης μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το μυθιστόρημα του Γιάννη Ξανθούλη "Το Τανγκό των Χριστουγέννων". Σεναριακά το φιλμ μας μεταφέρει στην εορταστική περίοδο στα χρόνια της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών, σε ένα στρατόπεδο του Έβρου. Το κοινό ζει όλη την περίοδο της προετοιμασίας της Χριστουγεννιάτικης εορτής σε ένα Τάγμα ανεπιθύμητων με τους στρατιώτες, απόκληροι τότε, να βιώνουν μια δυσμενή μετάθεση, αφού "Εβρος" στα χρόνια του 70 σήμαινε... λάσπη μέχρι το γόνατο.
Κάπως έτσι καταγράφηκε η εορταστική περίοδος των Χριστουγέννων στον εγχώριο κινηματογράφο. Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι πως δεν υπήρξε κάποια ταινία, με μοναδική εξαίρεση το "Τανγκό των Χριστουγέννων", ακόμη και όταν η Ελλάδα υιοθέτησε το ξενόφερτο τρόπο εορτασμού των Χριστουγέννων...