Ο Γιάννης Δαλιανίδης δίνει μια εξαιρετική ταινία, προσεγμένη, φροντισμένη χωρίς να υπάρχει κάτι το περιττό στη θεματική παρουσία. Γενικά πρόκειται για μια ακόμη ασπρόμαυρη "αστραφτερή" παραγωγή του Φίνου με την εξαιρετική φωτογραφία του Παύλου Φιλίππου και τα υπέροχα ντεκόρ του Μάρκου Ζέρβα. Όλοι οι ηθοποιοί παίζουν το ίδιο σε μια σωστή γκάμα, χωρίς υπερβολές, αλλά απλά, κινηματογραφικά, πειστικά. Ξεχωρίζει η Ζωή Λάσκαρη η οποία χωρίς ίχνος χυδαιότητας στην ερμηνεία της κερδίζει και τον πλέον απαιτητικό θεατή.
Τη μουσική της ταινίας γράφει ο Μίμης Πλέσσας, μόνιμος συνεργάτης του Δαλιανίδη. Υπέροχα οργανικά θέματα που εξυπηρετούν τις δραματικές σκηνές της ταινίας. Ένα από τα καλύτερα κινηματογραφικά σάουντρακ που όμως δεν εκδόθηκε ποτέ ως αυτόνομο έργο του συνθέτη.
ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ. ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗ ΥΠΟΚΛΟΠΗΣ. ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΒΙΝΤΕΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ.
Το "Δάκρυα για την Ηλέκτρα" έκανε πρεμιέρα στις 7 Νοεμβρίου 1966 και έκοψε περισσότερα από 320.000 εισιτήρια στις αίθουσες Α' προβολής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου