Άγγελος Σικελιανός (1884 - 1951)

Ήταν 19 Ιουνίου 1951 όταν ο Άγγελος Σικελιανός έπειτα από πολυήμερη νοσηλεία άφησε την τελευταία του πνοή. Ο κορυφαίος Έλληνας ποιητής υπέφερε από χρόνια ημιπληγία, του χορηγήθηκε φάρμακο που του προκάλεσε σημαντικές διαταραχές, και οδηγήθηκε στο θάνατο. Από γονείς εκπαιδευτικούς ο Άγγελος γεννήθηκε στη Λευκάδα όπου και πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Με το τέλος των γυμνασιακών του σπουδών εγγράφηκε στη Νομική Σχολή των Αθηνών χωρίς ωστόσο να ολοκληρώσει ποτέ τις νομικές του σπουδές. Άρχισε να ενδιαφέρεται έντονα για τη λογοτεχνία, την ποίηση και το θέατρο και μόλις το 1902 δημοσιεύτηκαν ποιήματα του σε λογοτεχνικά περιοδικά της εποχής. Πέντε χρόνια αργότερα κάνει τον πρώτο του γάμο με την Αμερικανίδα Εύα Πάλμερ και το 1909 δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή "Αλαφροΐσκιωτος". Ακολούθησε μια περίοδος έντονης αναζήτησης, που καταλήγει στην έκδοση των τεσσάρων τόμων της ποιητικής συλλογής "Πρόλογος στη Ζωή", "Η Συνείδηση της Γης μου" (1915), "Η Συνείδηση της Φυλής μου" (1915), "Η Συνείδηση της Γυναίκας" (1916) και "Η Συνείδηση της Πίστης"(1917). Με την οικονομική αρωγή της γυναίκας του, δίνει πλήθος διαλέξεων και δημοσιεύει μελέτες και άρθρα σχετικά με τους Δελφούς. Οργανώνει τις Δελφικές εορτές με τις παραστάσεις του "Προμηθέα Δεσμώτη" και των "Ικέτιδων". Η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε αργυρό μετάλλιο για τη γενναία προσπάθεια αναβίωσης των Δελφικών αγώνων αλλά λίγο αργότερα ο γάμος του με την Αμερικανίδα Πάλμερ καταλήγει σε διαζύγιο και λίγο πριν την εμπλοκή της Ελλάδας στο Β΄παγκόσμιο πόλεμο παντρεύτηκε την Άννα Καμπανάρη. Οι δυό τους είχαν γνωριστεί το 1938 και έπειτα από ανταλλαγή ερωτικών επιστολών, παντρεύτηκαν. Στα δύσκολα χρόνια της κατοχής ο Άγγελος Σικελιανός μαζί με άλλους λογοτέχνες προσυπέγραψε την Έκκληση των Ελλήνων διανοουμένων προς τους διανοούμενους ολόκληρου του Κόσμου με την οποία αφενός μεν καυτηριάζονταν η ιταλική επίθεση εναντίον της Ελλάδας, αφετέρου δε διέγειρε την παγκόσμια κοινή γνώμη σε επανάσταση συνειδήσεων για κοινό νέο πνευματικό Μαραθώνα. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, ο Σικελιανός διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην πνευματική αντίσταση του λαού, με κορυφαία εκδήλωση το ποίημα και το λόγο που εκφώνησε στην κηδεία του Κωστή Παλαμά στις 28 Φεβρουαρίου 1943. 

Με τη δεύτερη σύζυγο του, Άννα Καμπανάρη.

Την διετία 1943 - 45 ήταν Πρόεδρος της εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών ενώ υπήρξε πέντε φορές υποψήφιος για το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Το έργο που άφησε πίσω του, φεύγοντας από τη ζωή το 1951 ήταν ποιήματα, Πεζά κείμενα και Τραγωδίες.  Από το θάνατό του ποιητή και μετά, η σύζυγος του Άννα Σικελιανού για να αντιμετωπίσει τα οικονομικά προβλήματα έμαθε να δουλεύει τον αργαλειό και ύφαινε κατά παραγγελία. Έγραψε τα βιβλία "Η ζωή μου με τον Άγγελο" (εκδόσεις Εστία), "Γράμματα στην Άννα" (περιλαμβάνει τις επιστολές που αντάλλασσαν με τον ποιητή) και "Ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός" (2002).