Μάνος Χατζιδάκις: Στέλλα (1955) ανέκδοτο OST

Η "Στέλλα" είναι η δεύτερη σκηνοθετική δουλειά του Μιχάλη Κακογιάννη. Είχε προηγηθεί το "Κυριακάτικο Ξύπνημα" το 1954. Ο σκηνοθέτης έπειτα από την άρνηση του Φίνου να χρηματοδοτήσει την  ταινία συνεργάστηκε με την "Μήλλας Φιλμ". Το στόρι βασίζεται στο θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια», ενώ είναι εμπνευσμένο  δραματουργικά από το μύθο της Κάρμεν.

Η Στέλλα είναι τραγουδίστρια στο κέντρο "Παράδεισος", που διευθύνει η Μαρία. Το αγόρι της Στέλλας είναι ο Αλέκος, γόνος πλούσιας οικογένειας. Η Στέλλα αποφασίζει όμως να θέσει τέρμα στη σχέση τους, πριν έρθει η φθορά, αλλά και επειδή έχει ήδη εμφανιστεί στη ζωή της  ο Μίλτος,  ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού. Η Στέλλα αρχικά θα αποφύγει τη στενή πολιορκία του, αργότερα όμως θα υποκύψει στο πάθος και τη γοητεία του. Τον αγαπά· αγαπά όμως και την ελευθερία της. Θα χρειαστεί λοιπόν να κάνει μια σημαντική επιλογή.

Η κεντρική ηρωίδα παίρνει σάρκα και οστά από τη πρωτοεμφανιζόμενη στον κινηματογράφο Μελίνα Μερκούρη. Απόγονος μεγάλης οικογένειας πολιτικών η Μελίνα φοίτησε στη Δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου και πρωτοβγήκε στο θέατρο το 1944 με το πατριωτικό έργο του Αλέξη Σολωμού "Μονοπάτι της λευτεριάς". Το 1952 ο Φίνος αρνείται να της δώσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην "Αγνή του λιμανιού", ο οποίος ποτέ δεν την παραδέχτηκε ως ηθοποιό του σινεμά. Με τη "Στέλλα" έρχεται για τη Μελίνα η καθιέρωση στην έβδομη τέχνη. Στο φεστιβάλ των Καννών ο Ζυλ Ντασσέν εντυπωσιάστηκε  από τη γοητεία της και τον αμέσως επόμενο χρόνο γυρίζουν μαζί στην Κρήτη το "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται".

Όλη η ταινία μοιάζει σαν ένας ασπρόμαυρος χάρτης μιας Αθήνας που σήμερα όλοι τη νοσταλγούμε. Αν και το στόρι της ταινίας εξελίσσεται στις φτωχογειτονιές του Πειραιά, ο Μιχάλης Κακογιάννης "γεμίζει" όλο το φιλμ με πλάνα όχι μόνο από τον Πειραιά αλλά και από την Αθήνα. Ο θεατής παρακολουθεί τους ήρωες να κινούνται στη  Πλατεία Αβησσυνίας, στο  Μοναστηράκι , στο Α΄Νεκροταφείο, στο Σύνταγμα, στο Αρσάκειο και στις ανηφοριές του Λυκαβηττού.

Στο καστ εκτός από τη Μελίνα Μερκούρη συμμετέχουν ο Γιώργος Φούντας, ο Αλέκος Αλεξανδράκης  (δέχτηκε το ρόλο μετά από παράκληση της Μελίνας, με την οποία ήταν και οικογενειακοί φίλοι), η Βούλα Ζουμπουλάκη, η Σοφία Βέμπο, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, η Χριστίνα Καλογερίκου, η Τασσώ Καββαδία και ο Κώστας Κακαβάς που στους τίτλους αναγράφεται με το επώνυμο Καράλης.

Το σάουντρακ της ταινίας φέρει την υπογραφή του σπουδαίου Μάνου Χατζιδάκι και δεν κυκλοφόρησε ποτέ ως ολοκληρωμένο έργο στη δισκογραφία. Στο φιλμ ακούγονται τέσσερα σπουδαία λαϊκά τραγούδια του συνθέτη, όλα με στίχους του Μιχάλη Κακογιάννη: "Εφτά τραγούδια θα σου πω", "Ο μήνας έχει 13", "Το φεγγάρι είναι κόκκινο" και "Αγάπη που 'γινες δίκοπο μαχαίρι". Το τελευταίο στάθηκε η αφορμή μερικά χρόνια αργότερα να κατηγορηθεί ο συνθέτης ότι "έκλεψε" τη μελωδία του Βασίλη Τσιτσάνη από το τραγούδι "Τρελέ Τσιγγάνε". Η πραγματικότητα βέβαια ήταν πολύ διαφορετική καθώς ο Μάνος απλά πάτησε στη μελωδία του Τσιτσάνη και δημιούργησε ένα κατά δικό του τραγούδι.

Η "Στέλλα" στην εποχή της πήρε πολλές αρνητικές κριτικές κυρίως από έντυπα της αριστεράς που έκαναν λόγο για μια κινηματογραφική χυδαιότητα  και μια διεστραμμένη ηρωίδα. Χαρακτηριστικά ο Κώστας Σταματίου έγραψε στην  «Αυγή»: «Αυτό που βλέπουμε είναι ένα ξεδιάντροπο μελόδραμα, που προβάλλει ότι χαμηλότερο, ότι πιο "λούμπεν", ότι πιο χυδαίο και καθυστερημένο στοιχείο υπάρχει στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Είναι ένα καλομελετημένο συνοθύλευμα χυδαίου νατουραλισμού, μοιρολατρίας γαλλικής σχολής (της προπολεμικής εποχής), ψευτοελληνικού λαογραφικού στοιχείου (σερβίρει στους ξένους για Ελλάδα τα τουρκοανατολίτικα μπουζούκια -που κι εδώ πέρασε η μόδα τους-, το νταηλίκι, τη σεξουαλική ασυδοσία, το σουγιάδιασμα, την αλητεία κλπ.) ψεύτικης τολμηρότητας...".

Ωστόσο οι κριτικές αυτές ξεχάστηκαν πολύ γρήγορα, όπως άλλωστε είχε προβλέψει και ο Κακογιάννης. Η "Στέλλα" κάνει πρεμιέρα στις 21 Νοεμβρίου 1955 και κόβει 134.142 εισιτήρια στις αίθουσες πρώτης προβολής. Ήταν η εμπορικότερη ταινία της σεζόν 1955 -56.

Υ.Γ. Η ζωγραφική αφίσα που χρησιμοποίησα για το εξώφυλλο του σάουντρακ είναι έργο του Σ.Σούτσου.

ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ. ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗ ΥΠΟΚΛΟΠΗΣ. ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΒΙΝΤΕΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ.