Μαρία Φωκά (1916 - 2001)

Η Μαρία Φωκά, ταλαντούχα ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, έπαιξε σε δεύτερους αλλά έντονα χαρακτηριστικούς ρόλους, κερδίζοντας τον θαυμασμό και την αγάπη του κοινού, αλλά και το σεβασμό των συναδέλφων της. Έγινε όμως γνωστή και στις νεότερες γενιές από τις συμμετοχές της στις σειρές "Εκμέκ Παγωτό" και "Ντόλτσε Βήτα".

Η Μαρία Φωκά γεννήθηκε στο Αργοστόλι με γονείς τους Νικόλαο Θ. Φωκά (πλοίαρχος) και Καικιλία Κουντούρη. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν και πρωτοεμφανίστηκε στο σανίδι, το 1944 στον ρόλο της Ασημίνας στη "Στέλλα Βιολάντη"  του Γρηγορίου  Ξενόπουλου, που ανέβασε το "Θέατρο Τέχνης" στο οποίο και παρέμεινε ως το 1948. Εκεί γνώρισε και τον σύζυγό της  Λυκούργο Καλλέργη, με τον οποίο απέκτησε μία κόρη. Στη δεκαετία του 1950 απείχε από το Θέατρο, σχεδόν για μια οκταετία , εξαιτίας της καταδίκης της ως κατασκόπου, στην δίκη του Νίκου Μπελογιάννη. Είχε καταδικαστεί σε ισόβια με ψήφους 3-2, αλλά αργότερα μετατράπηκε σε κάθειρξη 10 ετών με στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων. Την χειμερινή περίοδο 1958 - 59 επιστρέφει καλλιτεχνικά συμμετέχοντας στο θίασο του Λάμπρου Κωνσταντάρα, ο οποίος περιοδεύει σε επαρχιακά κέντρα με τα έργα: "Ο Ανακριτής έρχεται", "Το Κονσέρτο", "Ουδείς Αναμάρτητος", "Κατεβείτε σας ζητούν" και "Μαιτρέσσες του Μπαμπά". Στην γενικότερη θεατρική πορεία της συνεργάστηκε με  εξαιρετικούς θιάσους όπως της Έλλης Λαμπέτη, της Τζένης Καρέζη, του Νίκου Σταυρίδη, της Αλίκης Βουγιουκλάκη και του ΚΘΒΕ.

Στον κινηματογράφο η Μαρία Φωκά πρωτοεμφανίστηκε το 1949 στην ταινία «Κόκκινος Βράχος» του Γρηγόρη Γρηγορίου. Την δεκαετία του 50 λόγω της ενοχοποίησης της για κατασκοπεία και αντεθνική δράση απομακρύνθηκε και από τα κινηματογραφικά πλατό, στα οποία επανήλθε το 1960 με την ταινία "Οικογένεια Παπαδοπούλου". Θα ακολουθήσουν περίπου 20 κινηματογραφικές ταινίες με πιο αξιομνημόνευτες τις κωμωδίες:"Τα 201 Καναρίνια", "Ένας Ιππότης για τη Βασούλα", "Δικτάτωρ Καλεί Θανάση", "Ο Μικές Παντρεύεται" και τα δράματα "Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα" και "Ο Μικρός Δραπέτης" καθώς και ο ρόλος της καπετάνισσας στο μιούζικαλ "Γοργόνες και Μάγκες" του Γιάννη Δαλιανίδη.

Άφησε την τελευταία της πνοή μετά από εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς στις 15 Ιουνίου 2001 στο νοσοκομείο St. Thomas του Λονδίνου, όπου ζούσε μαζί με την κόρη της Ισμήνη Καλλέργη. Ο τάφος της είναι στο κοιμητήριο του Πόρτσμουθ στη Νότια Αγγλία.