Γιώργος Γεωργίου: Θεατρίνος μια...ζωή!!!

Πολυτάλαντος αλλά κυρίως υπέροχος άνθρωπος ο Γιώργος Γεωργίου έχει συνεργαστεί στο πέρασμα των χρόνων με όλους τους μεγάλους του Ελληνικού Θεάτρου, αν και ο ίδιος θεωρεί ατυχία ότι δεν δούλεψε με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και την Τζένη Καρέζη. Τις λάτρευε!!!

Προσωπικά δεν το συνάντησα ποτέ, αλλά κάποια στιγμή ήρθε το διαδίκτυο που μας έφερε κοντά, έστω και με αυτό τον τρόπο. Άλλωστε είναι ο πρώτος καλλιτέχνης που με πίστεψε, μου στάθηκε και αγκάλιασε κάθε προσπάθεια μου. Ποιος όμως είναι ο Γιώργος Γεωργίου;

Σπούδασε στη Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου Αθηνών έχοντας για καθηγητές του μεταξύ άλλων την σπουδαία Ελληνίδα ηθοποιό Κάκια Παναγιώτου, τον κορυφαίο σκηνοθέτη μας Ντίνο Δημόπουλο αλλά και τους Γιάννη Γκιωνάκη, Τάκη Βουγιουκλάκη και Αθηνόδωρο Προύσαλη. Ο Δημόπουλος  ήταν που τον βοήθησε να πάρει και τον πρώτο κινηματογραφικό του ρόλο στην ταινία της Φίνος Φιλμ «Οι Βάσεις και η Βασούλα». Η ταινία γέννημα της πρώτης μεταπολιτευτικής περιόδου, γυρισμένη στα στούντιο του Φίνου, στα Σπάτα αποτελεί διασκεδαστική αλληγορία, όπου η Βασούλα είναι η Ελλάδα και ο προαγωγός της είναι οι καταπιεστές της Ελλάδας. Η ταινία κάνει πρεμιέρα στις σκοτεινές αίθουσες στις 3 Μαρτίου του 1975 χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Κακοί εκείνοι οι καιροί για κινηματογράφο στη χώρα μας! Ο Γεωργίου κρατά τον ρόλο του Μπόμπυ.

Με τη Νόρα Βαλσάμη στις "Βάσεις και τη Βασούλα".

Θα ακολουθήσουν οι ταινίες: «Επικίνδυνη νύχτα»(1976), «Μονά... ζυγά δικά μου...» (1979), «Ο ποδόγυρος»(1980), «Κορόιδο Ρωμιέ!..»(1981) και άλλες.

Στο θέατρο, ο Γιώργος Γεωργίου, βγήκε  το 1974 με αρχαία τραγωδία, τον «Οιδίποδα Τύραννο». Η θεατρική του πορεία ήταν τόσο γεμάτη αφού υπηρέτησε όλα τα είδη με την ίδια σοβαρότητα ενώ πάντα ευχαριστεί τον Βασίλη  Μπουρνέλλη αφού τον βοήθησε να εμφανιστεί ως πρωταγωνιστής στο ιστορικό θέατρο Ακροπόλ. Ξεχωριστή στιγμή θεωρεί την συνεργασία του με τον Δημήτρη Ποταμίτη. Συνεργάστηκε επίσης  με την Ρένα Βλαχοπούλου,τον Ντίνο Ηλιόπουλο,τον Νίκο Ρίζο και όλους σχεδόν τους θρύλους της κωμωδίας και της επιθεώρησης.

Ο Γιώργος Γεωργίου από τη σειρά "Αστυνόμος Θανάσης Παπαθανάσης"(1991).

Στην τηλεόραση πρωτοβγήκε στο πλευρό του Λάμπρου Κωνσταντάρα, το 1976 στην ΥΕΝΕΔ με την σειρά «Εκείνες κι εγώ». Ακολούθησαν μικροί ρόλοι σε πολλές ακόμη σειρές της κρατικής και ιδιωτικής τηλεόρασης.Το 1994 μαζί με τον Γιάννη Δαλιανίδη γράφει το σενάριο της σειράς του Αντένα «Αραχτοί και λάιτ». Ο Γιώργος Γεωργίου ακόμη και σήμερα κάνει αναφορές στη μελαψυχία του Δαλιανίδη που στους αρχικούς τίτλους της σειράς έβαλε στο σενάριο το όνομα του στο ίδιο μέγεθος με το δικό του.

Παρότι μετρά περισσότερα από 40 χρόνια στο θέατρο όπως ο ίδιος είχε δηλώσει σε συνέντευξη του : «…Δεν έγινα πρωταγωνιστής, δεν έχει σημασία. Ο Κώστας ο Βουτσάς, είχε πει το εξής σοφό: « Αν δεν υπήρχατε εσείς οι δεύτεροι, οι χρήσιμοι και οι καλοί, εμείς δε θα μπορούσαμε να γίνουμε πρωταγωνιστές. Εσείς μας κρατάγατε και ανεβαίναμε εμείς!». Σοφό και ειλικρινέστατο.»(απόσπασμα από συνέντευξη του Γιώργου Γεωργίου στον Αλέξανδρο Τσομπανόπουλο.)

Ο Γιώργος Γεωργίου εκτός από την υποκριτική λατρεύει και το γράψιμο.Έχει γράψει πάνω από 30 Επιθεωρήσεις και πέντε πρόζες που παίχτηκαν και οι πέντε από θιάσους των  Γιώργου Πάντζα και Μάρθας Καραγιάννη σε περιοδείες αλλά και σε αθηναϊκά θέατρα. Λίγο πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων του 2016 κυκλοφόρησε το αυτοβιογραφικό βιβλίο του «Θεατρίνος… Ρόλοι Μιας Ζωής»(Εκδόσεις Όστρια). Μια διαδρομή που έπρεπε να αποτυπωθεί στο χαρτί, να γίνει βιβλίο, με τον τρόπο του έγινε. Άλλωστε ποτέ η αυτοβιογραφία, ως κείμενο συγγραφικό, δεν κινδύνευε να γίνει «αγιογραφία».

Ίσως η καλύτερη αυτοβιογραφία που έχω διαβάσει..."Θεατρίνος...Ρόλοι μιας ζωής". Ένα βιβλίο αληθινό, όπως αληθινός υπήρξε και ο Γιώργος Γεωργίου!!!

Ο Γιώργος Γεωργίου για μία ακόμη ήταν αληθινός.Όπως ακριβώς τον είχε μάθει το κοινό του. Μέσα από τις πρώτες κιόλας σελίδες του βιβλίου μεταφέρεσαι σε μία άλλη Ελλάδα. Αυτήν που όλοι μας έχουμε γνωρίσει μέσα από τον ασπρόμαυρο Ελληνικό κινηματογράφο. Από την αρχή  πετυχαίνει αυτό που πρέπει να χαρακτηρίζει κάθε αυτοβιογραφία. Να είναι ένα ντοκουμέντο, όχι μόνο για το πρόσωπο που αυτοβιογραφείται αλλά και για την εποχή του.

Δεν είναι λίγες οι φορές που μια αυτοβιογραφία, «μένει στα μισά του δρόμου». Στο βιβλίο «Θεατρίνος… Ρόλοι Μιας Ζωής» έχουμε τη δυνατότητα να διαβάσουμε όλα όσα έζησε ένα παιδί, από τα πρώτα φτωχικά χρόνια του, μέχρι και σήμερα. Ακόμη και κάποιες οδυνηρές παιδικές εμπειρίες. Η διαδρομή μιας ζωής σε όλες τις πτυχές της, τη σχέση του με συναδέλφους, τις χαρούμενες αλλά και συγκινητικές στιγμές που ζει ο κάθε θεατρίνος μπροστά αλλά και πίσω από τις κάμερες. Εκείνο που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν ο τρόπος με τον οποίο πλησίασε τους ρόλους που έπρεπε να υποδυθεί. Όσοι μικροί και αν ήταν. Πραγματικό παράδειγμα για τους νέους ηθοποιούς. Οι οποίοι,μάλλον έχουν ξεχάσει να μαθαίνουν και να αγαπούν τους ρόλους τους. Να μπαίνουν μέσα σε αυτούς ,να γίνονται ένα.

Και επειδή ο Γιώργος Γεωργίου είναι πολύ αληθινός, στις σελίδες του βιβλίου του έκανε λόγο και για τις αποτυχίες του στο θέατρο. Άλλωστε στο φινάλε του βιβλίου του κάνει λόγο για το «μότο»της ζωής του: «Η αποτυχία είναι για τους επιτυχημένους».

Είναι η πλέον αντικειμενική  και  αξιόπιστη αυτοβιογραφία ηθοποιού που έχω διαβάσει καθώς πετυχαίνει – με τον καλύτερο τρόπο - να κατανοήσουμε πώς βλέπει τον εαυτό του και την «θεατρική κοινότητα» στην οποία ζει. Όσο για το αν κάποιοι ενοχλήθηκαν από τις αλήθειες του,τότε όπως λέει χαρακτηριστικά και ο ίδιος: «…ας μην διέπραταν τις πράξεις ή τα τότε λάθη τους»!

Πέρα από το πολύπλευρο ταλέντο του, το κοινό έχει αγαπήσει αυτό το αληθινό χαμόγελο του!!!

Θεατρίνος...μια ζωή!!!

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο του κ. Γιώργου Γεωργίου.