Βούλα Χαριλάου

Από τις πλέον αγαπημένες φιγούρες του παλιού Ελληνικού κινηματογράφου, η Βούλα Χαριλάου είναι από τις ηθοποιούς που έχουν στοιχειώσει στην κινηματογραφική μας μυθολογία, παρά το μικρό αριθμό ταινιών που γύρισε.
Γεννήθηκε ως Παρασκευή Τράκα (αυτό ήταν το πραγματικό της ονοματεπώνυμο) το 1937. Σύμφωνα με άλλη πηγή έχει γεννηθεί το 1932. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Κωστή Μιχαηλίδη για ένα χρόνο, ενώ παρακολούθησε και μαθήματα πιάνου και τραγουδιού στο Ωδείο Αθηνών και στο Εθνικό Ωδείο. Απέκτησε άδεια άσκησης επαγγέλματος της ηθοποιού ως εξαιρετικό ταλέντο. Πορεύθηκε στο χώρο του θεάματος σχεδόν αθόρυβα τόσο στο θεατρικό σανίδι όσο και στη μεγάλη οθόνη. Στον κινηματογράφο μπήκε το 1956 με την ταινία της Μαρίας Πλυτά "Η Δούκισσα της Πλακεντίας". Θα ακολουθήσουν οι ανάλαφρες κωμωδίες "4 νύφες κι ένας γαμπρός", "Στουρνάρα 288", "Ο Θύμιος τα κανε θάλασσα", "Κρουαζιέρα στη Ρόδο" και "Άντρας είμαι και το κέφι μου θα κάνω". Η μεγάλη στιγμή για τη Βούλα θα ρθει το 1961 με τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο αριστουργηματικό θρίλερ του πρωτοεμφανιζόμενου Ερρίκου Ανδρέου, "Εφιάλτης". Η Βούλα Χαριλάου θεωρήθηκε από τους δημοσιογράφους και κριτικούς της εποχής "αποκάλυψη" καθώς ερμήνευσε μοναδικά μια γυναίκα με διχασμένη προσωπικότητα, σεξουαλικά στερημένη η οποία σκοτώνει με ψαλίδι (σύμβολο εκδίκησης για την ηρωίδα). Το 1965 θα κάνει την τελευταία της εμφάνιση στο σινεμά με την αξιόλογη ταινία του Ντίνου Κατσουρίδη "Αδίστακτοι". Από τότε τα καλλιτεχνικά της βήματα έχουν χαθεί χωρίς ποτέ κανείς να μάθει το λόγο για τον οποίο πιθανόν να αποσύρθηκε από την υποκριτική.

Με τον Κώστα Χατζηχρήστο στην κωμωδία του Αλέκου Σακελλάριου "Ο Θύμιος τα κανε θάλασσα"(1959).

Με το Μιχάλη Νικολινάκο στο ψυχολογικό θρίλερ "Εφιάλτης"(1961).

Καλλιτεχνικό πορτραίτο της Βούλας Χαριλάου από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 60.