Το φιλμ όχι μόνο γυρίστηκε κατά τη διάρκεια της Κατοχής, αλλά και νύχτα για την εξοικονόμηση ρεύματος. Η μουσική και τα τραγούδια που ακούγονται στη ταινία είναι του Αττίκ, ενώ ο Δημήτρης Χορν κάνει εδώ την πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση. Τα πρώτα τους κινηματογραφικά βήματα σε αυτή τη ταινία κάνουν επίσης ο Γιώργος Φούντας, ο Γιάννης Φέρμης και ο Αλέκος Αλεξανδράκης ως κομπάρσοι. Τα πλάνα με το κοινό που συμμετείχε με καλοπροαίρετους προσκεκλημένους γυρίστηκε στις 28 Νοεμβρίου του 1943 στον κινηματογράφο ΡΕΞ. Λίγο μετά την ολοκλήρωση της ταινίας ο Αττίκ πέθανε. Στις 29 Αυγούστου του 1944, ενώ ο Αττίκ βάδιζε στο πεζοδρόμιο, σκόνταψε κατά λάθος σ' ένα Γερμανό στρατιώτη. Εκείνος ο αχρείος, έγινε θηρίο ανήμερο κι άρχισε να χτυπάει ανελέητα το μικρόσωμο Αττίκ. Αυτό ήταν το τελευταίο άχυρο για την καταπονεμένη καρδιά του Αττίκ. Κάθε βράδυ έπαιρνε για να κοιμηθεί μια μικρή δόση ηρεμιστικού Βερονάλ. Εκείνο το βράδυ αύξησε τη δόση του...και δεν ξύπνησε ποτέ πια.
Η ταινία ήταν ένας θρίαμβος για όλους, ακόμα και για τον Αττίκ που στα χρόνια της Κατοχής είχε δει το άστρο του να θαμπώνει, μια και όπως είχε πει η Νινή Ζαχά, μαθήτρια του Αττίκ, "ακόμη και αν ήταν επίκαιρος ο κόσμος δεν θα μπορούσε να καταλάβει σε μια τέτοια εποχή το πόσο ακριβώς επίκαιρος θα μπορούσε να είναι, μια και τον είχε συνδέσει με το πνεύμα του μεσοπολέμου και είχε στρέψει το ενδιαφέρον του σε άλλα πράγματα."
Με αυτή την ταινία ο Αττίκ βρίσκει τον ιδανικό τρόπο να πει ένα αντάξιο του "αντίο" στο αγαπημένο του κοινό.
Για την ιστορία να σημειώσουμε ότι η πρεμιέρα της ταινίας έγινε την Πρωτομαγιά του 1944. Οι κριτικοί της εποχής κάνουν λόγο για την απλότητα στην ηθοποιία αλλά και για τις τολμηρές κινήσεις της κάμερας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου