Ανδρέας Μπάρκουλης - Τραγούδια μιας άλλης εποχής (ανέκδοτη συλλογή)

Για χάρη του δημιουργήθηκε ολόκληρο σλόγκαν, «Κορίτσια, ο Μπάρκουλης!», ωστόσο δε θα συνέβαινε αυτό, αν ο διάσημος ηθοποιός δεν ήταν προικισμένος και με το ταλέντο της υποκριτικής τέχνης, το οποίο κατάφερε να το περάσει και στα κινηματογραφικά καρέ μέσα από μικρούς και μεγάλους ρόλους. Η ζωή του ήταν γεμάτη, έντονη που πολλές φορές έγινε πρωτοσέλιδο, αλλά ποιος τα θυμάται όλα αυτά σήμερα;...Εκείνο που κατάφερε να ταξιδέψει στην αιωνιότητα είναι η κινηματογραφική του εικόνα, μέσα από μυθικές ταινίες. Έφυγε από τη ζωή μια μέρα του Αυγούστου του 2016 αφήνοντας πίσω του μαθήματα ζωής για όλους μας. Ήταν άλλωστε αυτός που πολλές φορές είχε βρεθεί από το πάτο στην κορυφή και αντίστροφα. Στα χρυσά χρόνια του ελληνικού κινηματογράφου κάθησε στο θρόνο της απόλυτης δόξας, έπαιξε δίπλα σε όλες τις μεγάλες ντίβες της εποχής και παρά τη φθορά της εικόνας του (από τις εμφανίσεις του  σε ταινίες δεύτερης  διαλογής) ο Φίνος του έδωσε την ευκαιρία για μια νέα καριέρα ρολίστα, μακρυά από την εικόνα του ζεν πρεμιέ.

O Ανδρέας Μπάρκουλης γεννήθηκε στον Πειραιά στις 4 Αυγούστου του 1936. Eμφανίστηκε στο θέατρο και στο σινεμά την ίδια χρονιά, στο σινεμά με τη «Μαρία Πενταγιώτισσα» του Κώστα Ανδρίτσου και τα «Τρία Παιδιά Βολιώτικα» του Δημήτρη Αθανασιάδη και στο θέατρο, στο Κοτοπούλη – Ρεξ, με τον «Κορυδαλλό» του Ζαν Ανούιγ. Υπηρέτησε την υποκριτική τέχνη σε κάθε είδους θεάτρου συνεργαζόμενος με τους μεγαλύτερους θιάσους με τους συναδέλφους του να μην αμφισβητήσουν ποτέ το τεράστιο ταλέντο του.

Η κινηματογραφική του εικόνα την περίοδο 1956 - 1964 έφερε γρήγορα τη φθορά, αφού πέρα από συνεργασίες με σπουδαίους σκηνοθέτες, έπαιξε και σε πολλές ταινίες  που μόνο ζημιά έκαναν στη καριέρα του. Από αυτή τη χρονική περίοδο αξίζει να αναφέρουμε το "Μιμίκο και τη Μαίρη" του Γρηγόρη Γρηγορίου, τη "Μουσίτσα" του Γιάννη Δαλιανίδη, το "Τρελοκόριτσο" του Ντίμη Δαδήρα , "Ο Θύμιος τα έκανε θάλασσα" του Αλέκου Σακελλάριου, "Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλίκαρα" του Ιάκωβου Καμπανέλλη και άλλες.

Αλησμόνητες θα μείνουν και οι εμφανίσεις του σαν δίδυμο με τον Θανάση Βέγγο  στις κωμωδίες "Σχολή για Σωφερίνες" και "Μην είδατε τον Παναή". Εμφανίστηκε και σε δύο από τις πρώτες έγχρωμες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου , την "Κασσιανή"(1960) και "Τρία κορίτσια από την Αμέρικα"(1964).

Εκεί γύρω στα 1964 η φιλμογραφία του μετρά περισσότερες από 60 ταινίες. Το άστρο του αρχίζει να τρεμοσβύνει και λίγο πριν πάψει να ενδιαφέρει το κινηματογραφόφιλο κοινό έρχεται η συνεργασία του με τη Φίνος Φιλμ. Ο Αλέκος Σακελλάριος με έναν μικρό αλλά χαρακτηριστικό ρόλο στο "Δόλωμα" του δίνει την ευκαιρία να πετάξει από πάνω του τον τίτλο του ζεν πρεμιέ και να βάλει στο "ντουλάπι" της εγχώριας κινηματογραφίας το σλόγκαν "Κορίτσια ο Μπάρκουλης".

 Η θρυλική εταιρεία του δίνει την ευκαιρία να χτίσει μια νέα καριέρα στη μεγάλη οθόνη μέσα από σπουδαίους ρόλους σε σπουδαίες ταινίες. 14 ταινίες γύρισε ο Ανδρέας στο Φίνο παίζοντας σε κοινωνικά δράματα, μιούζικαλ και κωμωδίες. Ποιος δεν τον θυμάται ως Πρίγκιπα Ελ Ρασίντ στον "Ξυπόλητο Πρίγκιπα", ως τον υποψήφιο βουλευτή Νίκο Μαντά στη "Τζένη, Τζένη",  ως Ιταλό κατάσκοπο στο "Κοντσέρτο για Πολυβόλα" αλλά και ως άνθρωπο του υποκόσμου στο "Όταν η Πόλις πεθαίνει".

Το 1972 παίζει στο αριστούργημα του Γιάννη Δαλιανίδη "Ο Εχθρός του Λαού" και δύο χρόνια αργότερα φεύγει στην Αμερική λόγω προβλημάτων νομικής φύσεως. Εκεί θα ασχοληθεί με το τραγούδι και μάλιστα θα ηχογραφήσει τον δίσκο 33 στροφών με τον αγγλόφωνο τίτλο «From Chicago With Love» με 10 τραγούδια με ελληνικό στοίχο και λαϊκά ακούσματα. Ανάμεσα στα τραγούδια του δίσκου είναι και τα :  «Υπάρχω», «Δοκιμασία», «Γέλα κυρία μου», «Και τα λοιπά», «Περίπτωσή μου» κ.α. ενώ, στο τέλος της δεύτερης πλευράς, ο δίσκος κλείνει με μία διαφορετική εκτέλεση του «Τώρα σε ξέχασα» και ευχαριστίες από τον ηθοποιό  στους συνεργάτες του.
Η σχέση του με το τραγούδι ήταν αρκετά παλιά αν θυμηθεί κανείς τα τραγουδιστικά του σουξέ: «Μόνο φιλιά», « Χριστίνα», «Βαβέλ Βαβέλ», «Τώρα Σε Ξέχασα» που ερμήνευσε σε κινηματογραφικές ταινίες. Για την ιστορία η πρώτη εμφάνιση του στη δισκογραφία έγινε με ένα 45αρι από τη δισκογραφική εταιρεία Monte Carlo με μουσική του Γιώργου Κατσαρού, το 1960.

ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ. ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗ ΥΠΟΚΛΟΠΗΣ. ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΒΙΝΤΕΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ.

Το 1978 όταν επέστρεψε στην Ελλάδα συνέχισε να εμφανίζεται στο θέατρο ενώ στον κινηματογράφο έπαιξε και στην τεράστια επιτυχία "Η βαλίτσα του παπά" αλλά αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας και αναγκάστηκε να αποσυρθεί. Το 2002 ο Δημήτρης Κολλάτος του έδωσε τον τελευταίο ρόλο του στο σινεμά, στην ταινία «Αλέξανδρος και Αϊσέ».

Η προσωπική του ζωή πολυτάραχη ,έντονη, γεμάτη, "φιλοξένησε" γάμους ,αρραβώνες και μια ήρεμη και ήσυχη περίοδο με την τελευταία σύζυγο του Μαρία. Υπήρξε πάντα ο λατρεμένος των γυναικών. Υπερκόμψος αναστάτωνε τον γυναικείο πληθυσμό. Οι φήμες θέλουν τη φράση «Κορίτσια, ο Μπάρκουλης» να «γεννιέται» την ώρα μιας παρέλασης στο Καλλιμάρμαρο. Όταν μια κοπέλα αντιλήφθηκε την παρουσία του γνωστού ηθοποιού, φώναξε σε άλλες κοπέλες: «Κορίτσια, ο Μπάρκουλης» με αποτέλεσμα να προκληθεί πανικός.

Ο Ανδρέας Μπάρκουλης ταξίδεψε στην αιωνιότητα στα 80 του χρόνια, αφήνοντας τη μορφή του στα κινηματοφραφικά καρέ να προκαλεί ρίγη ακόμη και σήμερα. Η μοναδική ευαισθησία του σε κάθε ρόλο του είναι υπόδειγμα υποκριτικής τέχνης και για τους νεότερους ηθοποιούς.