Ίλυα Λιβυκού: Μια ντίβα με ήθος και θεατρική παιδεία!!!

Υπήρξε μια από τις μεγάλες πρωταγωνίστριες του ελληνικού κινηματογράφου στα χρόνια του 50. Η Ίλυα Λιβυκού καθιερώθηκε στη συνείδηση όλων μας ως η απόλυτη παρτενέρ του Βασίλη Λογοθετίδη αλλά ακόμη και μετά τον πρόωρο θάνατο του το 1960, εκείνη συνέχισε τη πορεία της χτίζοντας μια δεύτερη καριέρα στον κινηματογράφο και το θέατρο. Με μια πορεία γεμάτη από ταλέντο και λάμψη κατάφερε να δίνει τη δική της ποιότητα σε κάθε ρόλο που ερμήνευε. Φινετσάτη και πανέμορφη, πραγματική ντίβα κατάφερε να περάσει το μύθο της σε πολλές γενιές μέχρι σήμερα. Ποια είναι όμως η ιστορία αυτής της κυρίας;

Η Ίλυα Λιβυκού, γεννήθηκε το 1919 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Το πραγματικό της όνομα ήταν Αμαλία Χατζάκη και από μικρή έδειξε την αγάπη της στον αθλητισμό αφού έκανε ακοντισμό. Ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει Νομικά αλλά την κέρδισε η υποκριτική. Κόντρα στις επιθυμίες της οικογένειας της τελειώνει τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και μετά την γνωριμία της με τον Βασίλη Λογοθετίδη αρχίζει η ανοδική πορεία της στο χώρο του θεάματος.

Είχε προηγηθεί ο γάμος της με τον νομικό Αγησίλαο Κοζύρη, έναν σεβαστό άνθρωπο της Αθηναϊκής κοινωνίας με τον οποίο απέκτησε τρία παιδιά. Ένα από αυτά θα γίνει ηθοποιός. Η Χρυσή Κοζύρη με πολλούς και μικρούς ρόλους σε αρκετές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου.

Με το Βασίλη Λογοθετίδη, από τη θεατρική παράσταση "Ο Σκληρός Άνδρας", του Γιώργου Ρούσσου.

Την πρώτη επαφή της με το θεατρικό σανίδι θα την έχει η Ίλυα το 1947 και ένα χρόνο αργότερα θα μπει στη ζωή της και ο κινηματογράφος κρατώντας έναν μικρό αλλά χαρακτηριστικό ρόλο στην κωμωδία της Φίνος Φιλμ "Οι Γερμανοί ξανάρχονται". Η καλλιτεχνική συνεργασία της με τον Βασίλη Λογοθετίδη αφήνει εποχή με πολλές από τις θεατρικές επιτυχίες τους να μεταφέρονται και στον κινηματογράφο."Ένα Βότσαλο στη Λίμνη", "Σάντα Τσικίτα", "Δεσποινίς ετών 39", "Ούτε γάτα, ούτε ζημιά", "Ο Ζηλιαρόγατος" και φυσικά το "Ένας ήρωας με παντούφλες".

"Ένα Βότσαλο στη Λίμνη"

"Ούτε γάτα, ούτε ζημιά"

Οι τρεις πρώτες αποτελούν μια σειρά ταινιών που γυρίστηκαν στα στούντιο του Καϊρου, όταν ο θίασος Λογοθετίδη είχε βρεθεί εκεί για μια σειρά παραστάσεων για την ομογένεια. Σε κάποια από τα γυρίσματα είχε παραβρεθεί και ο μετέπειτα ηγέτης της Αιγύπτου Νάσερ, τον οποίο είχε γοητεύσει το ελληνικό στοιχείο αλλά κυρίως η πληθωρική Ίλυα Λιβυκού.

Το 1955 ο Γιώργος Τζαβέλλας γυρίζει την "Κάλπικη λίρα" συγκεντρώνοντας στο κάστ, όλο σχεδόν το ελληνικό θέατρο.Η Ίλυα Λιβυκού και ο Βασίλης Λογοθετίδης εμφανίζονται στο πρώτο σκετς, αφού πρόκειται για σπονδυλωτή ταινία. Η τελευταία κοινή τους εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη θα γίνει το 1958 στην κωμωδία του Αλέκου Σακελλάριου "Ένας ήρως με παντούφλες" ενώ στο θέατρο με το έργο "Η γυνή να φοβήται τον άνδρα".

Το 1960 μετά το θάνατο του Λογοθετίδη η Ίλυα ξεκινά μια δεύτερη καριέρα. Και παρότι είναι μόλις 42 χρονών δίχνει πιο ώριμη, στο πρόσωπο, στο σώμα της αλλά κυρίως στις επιλογές των ρόλων της. Παίζει αρχικά την Ευριδίκη στην ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα "Αντιγόνη" και την μητέρα της Άννας Φόνσου στην "Δίψα για ζωή" του Σωκράτη Καψάσκη. Το 1963 την βλέπουμε στο κινηματογραφικό αριστούργημα του Γιάννη Δαλιανίδη "Ίλιγγος", δίπλα στη Ζωή Λάσκαρη.

Με τη Ζωή Λάσκαρη στον "Ίλιγγο"

Την ίδια χρονιά αποσπά το βραβείο ερμηνείας για τον ρόλο της στο φιλμ "Ένας Ντελικανής" στα φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και Σαν Φρανσίσκο. Στο κινηματογραφικό φεστιβάλ Θεσσαλονίκης θα τιμηθεί και το 1969 για την εξαιρετική ερμηνεία της στο πολεμικό δράμα του Ντίμη Δαδήρα "Στα σύνορα της προδοσίας". Από την υπόλοιπη φιλμογραφία της αξίζει να αναφέρουμε τα: "Η κατάρα της μάνας"(1961), "Τα μυστικά της αμαρτωλής Αθήνας" (1966), "Οι Γενναίοι του Βορρά"(1970) και οι "Εραστές του ονείρου"(1974), με την οποία ολοκληρώνει τη παρουσία της στη μεγάλη οθόνη.

Με τους Λευτέρη Βουρνά και Ζωή Λάσκαρη στην τελευταία κινηματογραφική της εμφάνιση, τους "Εραστές του Ονείρου".

Θεατρικά μετά το 1960 θα συνεργαστεί με σπουδαίους θιάσους με κορυφαία στιγμή για την ίδια ο ρόλος της "Λυσιστράτης" στην ομώνυμη παράσταση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος" το 1965. Στη δεκαετία του 80 οι εμφανίσεις της περιορίζονται ενώ μετά τον θάνατο της κόρης της Εύας, η μεγάλη ηθοποιός πέφτει σε βαθιά μελαγχολία μέχρι που στις 6 Σεπτεμβρίου 2002 φεύγει από τη ζωή αφήνοντας τη μορφή της και το καλλιτεχνικό της ήθος παγιδευμένα για πάντα στα καρέ των ταινιών.