Η δεκαετία του ’60 θεωρείται από
πολλούς ως εκείνη που άλλαξε τα πάντα στη μουσική της πατρίδας μας. Σπουδαίοι
συνθέτες άνοιξαν νέους δρόμους στο τραγούδι με τις δημιουργίες τους. Παράλληλα
όμως, αυτές ευτύχησαν να ερμηνευθούν από μια γενιά σπουδαίων τραγουδιστών και τραγουδιστριών που είτε ξεκίνησε τότε,
είτε προϋπήρχε αλλά άκμασε στη συγκεκριμένη περίοδο. Η γυναικεία παρουσία στη
μουσική σκηνή της χώρας μας, ήταν πάντα κάτι σαν νεωτερισμός, σαν κάτι όχι και
τόσο σοβαρό, σαν κάτι που ...θα περάσει. Και όμως, υπήρξαν τραγουδίστριες που έχτισαν μια καριέρα γεμάτη επιτυχίες και
συναίσθημα. Νέες και όμορφες με φωνές που ξεχώριζαν και συνεργασίες που
απογείωσαν την καριέρα τους.
Η Λίτσα Σακελλαρίου υπήρξε μια
από τις πιο πετυχημένες τραγουδίστριες της δεκαετίας του 70, αφού διέθετε
υπέροχη φωνή με προσωπική αυθεντική χροιά.
Η καταγωγή της ήταν από το
Αγρίνιο, από καλλιτεχνική οικογένεια αφού τόσο ο παππούς της όσο και ο θείος της
ήταν εξαιρετικοί μουσικοί. Μόλις δέκα ετών πήρε το πρώτο βραβείο σε μουσικό σχολικό διαγωνισμό, αρνούμενη να
δεχτεί την υποτροφία που κέρδισε για μουσικές σπουδές. Οι γονείς της δεν ήθελαν
να μπει η μικρή Λίτσα στο χώρο του θεάματος αλλά βλέποντας την επιμονή της
υποχώρησαν. Επηρεασμένη από την καθιερωμένη ήδη Τζένη Βάνου άρχισε τα πρώτα
δειλά βήματα της στο τραγούδι και πολύ σύντομα βρέθηκε δίπλα σε μεγάλα
ονόματα. Εμφανίστηκε σε μεγάλα νυχτερινά κέντρα της εποχής με ιδιαίτερη τη
συνεργασία της με τον Μανώλη Χιώτη το 1967. Είναι από τις πλέον πολυβραβευμένες
τραγουδίστριες της χώρας μας με διακρίσεις σε ελληνικά και διεθνή φεστιβάλ
τραγουδιού. Πολλές ήταν και οι εμφανίσεις της σε προγράμματα ξένων τηλεοπτικών
δικτύων ενώ είναι ίσως η μοναδική περίπτωση Έλληνα καλλιτέχνη με συμμετοχές σε
φιλανθρωπικές εκδηλώσεις σε Ελλάδα και Κύπρο. Το 1969 από την Minos κυκλοφορεί
το άλμπουμ «Δώδεκα βράδια», ένας ατμοσφαιρικός δίσκος που φέρνει την υπογραφή
των Γιώργου Γεωργιάδη και Πέτρου Ζέρβα. Η
άφθαστη φωνητική τέχνη της Λίτσας Σακελλαρίου η οποία βρήκε τον ιδανικότερο
τρόπο για να δείξει την μεγάλη αξία της είναι ένα από τα μεγάλα ατού αυτού του
δίσκου. Δίνει, με την απαιτούμενη έκφραση στα τραγούδια μια ξεχωριστή πνοή. Αν
και πρόκειται για έναν από τους καλύτερους δίσκους της ελληνικής δισκογραφίας
παραμένει ανέκδοτος σε cd ακόμη και σήμερα.
Η Λίτσα Σακελλαρίου ευτύχησε να
«παίξει» και σε ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Πολλοί την λατρέψαμε στο
κοινωνικό δράμα της Φίνος Φιλμ «Αιχμάλωτοι του μίσους» όπου και τραγούδησε με
τον δικό της τρόπο το «Αγάπη μην προδώσεις»,αλλά και έπαιξε με την
πρωταγωνίστρια της ταινίας Ζωή Λάσκαρη. Το 1971 την βλέπουμε στην «Ιδιωτική μου
ζωή», ριμέικ της ασπρόμαυρης ταινίας "Κατηγορώ το κορμί μου" του Ερρίκου
Ανδρέου. Εδώ χαρίζει στο κινηματογραφόφιλο κοινό μια διαφορετική ερμηνεία στο «Αχ! χελιδόνι μου» των Μάνου Λοϊζου και Λευτέρη Παπαδόπουλου. Η ηχογράφηση με τον
Γιώργο Νταλάρα υπήρξε μεταγενέστερη. Το 1969 στη ταινία του Γιώργου Σκαλενάκη «Το
νησί της Αφροδίτης» σφραγίζει για πάντα με την ερμηνεία της ένα από τα
ωραιότερα τραγούδια του Μίμη Πλέσσα, το "Τώρα που είμαστε αγκαλιά".Θα ακολουθήσουν
εμφανίσεις στα φιλμ: «Το όνειρο της Κυριακής»(1970), «Ο δασκαλάκος ήταν
λεβεντιά»(1970) και «Γυμνό μοντέλο»(1978).
Έντονη υπήρξε και η παρουσία της στα
πρώτα χρόνια της κρατικής τηλεόρασης με συμμετοχές στις εκπομπές: «Αποκριάτικο
γλέντι»( 1972), «Έτσι κι αλλοιώς κι αλλοιώτικα»(1973) – δίπλα στον Αλέκο
Σακελλάριο - και λίγο αργότερα στα
«Κυριακάτικα». Η δισκογραφική παρουσία της δεν ήταν δυσανάλογη του μεγάλου
ταλέντου της. Ηχογράφησε για την MINOS τέσσερις μεγάλους δίσκους και το άλμπουμ
«Τι φταίει» που κυκλοφόρησε από την Philips. Συμμετείχε σε πολλούς δίσκους άλλων
καλλιτεχνών ενώ πολλά τραγούδια της ηχογραφήθηκαν σε 45αρια ελάχιστα εκ των
οποίων συμπεριελήφθησαν σε διάφορες συλλογές. Αθόρυβη και διακριτική η Λίτσα
Σακελλαρίου σήμερα ζει μια ήσυχη ζωή, μακρυά από τα φώτα της
δημοσιότητας, έχοντας φτιάξει τον δικό της μύθο αφού υπηρέτησε το τραγούδι σε
μια εποχή που οι αξίες δεν ήταν τυχαίες…
Στη συλλογή που σας παραθέτω θα βρείτε τα κινηματογραφικά τραγούδια της που προανέφερα αλλά και δυο σπάνια τραγούδια του Μίμη Πλέσσα, δυσεύρετα σήμερα!!!
ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ. ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗ ΥΠΟΚΛΟΠΗΣ. ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΒΙΝΤΕΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου