Βούλα Ζουμπουλάκη - Τα Τραγούδια της Θεατρίνας (ανέκδοτη συλλογή)

Τιμημένη δυο φορές με το έπαθλο Μαρίκας Κοτοπούλη, η Βούλα Ζουμπουλάκη δεν έγινε ποτέ λαϊκό ίνδαλμα, ωστόσο κατάφερε να κερδίσει την εκτίμηση και του κοινού και των ειδικών.

Η Βούλα Ζουμπουλάκη γεννήθηκε στο Κάιρο, παιδί αστικής οικογένειας, έδειξε από μικρή την κλίση της στα καλλιτεχνικά και ιδιαίτερα στο τραγούδι. Αποσκοπώντας σε μια καριέρα στο λυρικό θέατρο σπούδασε κλασικό τραγούδι στο Εθνικό Ωδείο και στο Ελληνικό Ωδείο. Η πρώτη καλλιτεχνική της εμφάνιση γίνεται στη Λυρική σκηνή με τη "Κοντέσα Μαρίτσα" το 1950. Ένα χρόνο πριν ξεκινά να παρακολουθεί μαθήματα υποκριτικής στο Εθνικό Θέατρο και εκεί γνωρίζει τον θεατράνθρωπο Δημήτρη Μυράτ, και παρά τη διαφορά της ηλικίας η Βούλα τον ερωτεύεται και γίνονται ζευγάρι μέχρι και το θάνατο του το 1991.

Ο Δημήτρης Μυράτ, διακριτικός και αξιοπρεπής, μαγεύεται από το ταλέντο της και την πείθει να ασχοληθεί με την υποκριτική. Τον Νοέμβριο του 1954, στο θέατρο Κοτοπούλη, η Βούλα παίζει τον πρώτο σημαντικό της ρόλο στο έργο του Φρεντερίκο Γκαρθία Λόρκα "Το σπίτι της Μπερνάρντα  Άλμπα". Ως Μαρτίριο καθηλώνει όχι μόνο το κοινό αλλά και τους κριτικούς. Στα χρόνια που ακολουθούν η μεγάλη θεατρίνα παίζει σε όλα τα είδη θεάτρου, εκτός από επιθεώρηση.

Εκείνο βέβαια που θα μείνει στη μνήμη του θεατρόφιλου κοινού είναι η θρυλική παράσταση του Πιραντέλο "Απόψε Αυτοσχεδιάζουμε" στο Αθηνών (Οδός Πανεπιστημίου). Εδώ η Βούλα Ζουμπουλάκη ερμηνεύει μοναδικά την «Πέτρα» του Μάνου Χατζιδάκι γοητεύοντας και το μουσικόφιλο κοινό  με την ιδιαίτερη φωνή της. Τη χρονιά εκείνη κυκλοφορούν σε 7΄΄ βινύλιο τα τραγούδια της παράστασης, ενώ πλάνα της παράστασης έχουν σωθεί στην κινηματογραφική ταινία του Κλέαρχου Κονιτσιώτη "Η Αθήνα τη Nύχτα". Το 1961 παίρνει το Έπαθλο Κοτοπούλη από την προηγούμενη κάτοχό του, την Άννα Συνοδινού. Μια μεγάλη τιμητική διάκριση με την οποία θα ξανα βραβευθεί το 1966.

Και ενώ η θεατρογραφία της ήταν τεράστια η παρουσία της στον ελληνικό κινηματογράφο δεν ήταν μεγάλη σε αριθμό ταινιών. Πρωτοεμφανίστηκε το 1955 στη "Στέλλα" του Μιχάλη Κακογιάννη. Εδώ θα τραγουδήσει το "Εφτά τραγούδια θα σου πω".

Με τις Σοφία Βέμπο και Μελίνα Μερκούρη στη "Στέλλα".

Θα ακολουθήσουν τα φιλμ: "Μόνο για μια νύχτα"(1957) και "Ο Καραγκιόζης"(1959). Το 1960 θα περάσει για πρώτη φορά τις πύλες της Φίνος Φιλμ για να κρατήσει τον πρώτο γυναικείο ρόλο στο "Είμαι Αθώος" του Ντίνου Κατσουρίδη. Βασισμένο στο θεατρικό έργο "Υπόθεση Ντρέϋφους" του Μανώλη Σκουλούδη, το φιλμ περνά μάλλον απαρατήρητο, ίσως γιατί πραγματευόταν μια ιστορία χωρίς εγχώριο ενδιαφέρον.

Η Βούλα Ζουμπουλάκη ήταν ακομπλεξάριστη στην επιλογή των ρόλων της. Παρόλο που ήταν μια νέα και γοητευτική γυναίκα δεν είχε κανένα πρόβλημα να παίζει ρόλους μητέρας, που άλλες γυναίκες σαν αυτή απέφευγαν. Έτσι το 1963, στη ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη "Ιλιγγος", παίζει το ρόλο μιας ζωντοχήρας και μητέρα μιας όμορφης και πρώιμα ανεπτυγμένης κόρης που όταν μαθαίνει την παράνομη σχέση του εραστή της με το παιδί της διώχνει τη μικρή από το σπίτι. Η ταινία σπάει τα ταμεία (454.451 εισιτήρια) και για πολλούς θεωρείται η καλύτερη εμφάνιση της Ζουμπουλάκη στη μεγάλη οθόνη.

Με τη Ζωή Λάσκαρη και τον Αλέκο Αλεξανδράκη στο θρυλικό "Ίλιγγο".

Το 1964 ο Γρηγόρης Γρηγορίου γυρίζει τον "Διωγμό". Μαζεύοντας γύρω του ένα εξαιρετικό επιτελείο συνεργατών καταφέρνει μέσω της κάμερας να περιγράψει μερικά από τα πιο δυνατά αλλά και λεπταίσθητα συναισθήματα με ταλέντο μοναδικό. Η Βούλα στον ρόλο της τραγικής μάνας, καθηλώνει κοινό και κριτικούς καθώς για πρώτη φορά σε ελληνική ταινία ,θεματικά, γίνεται αναφορά στην Μικρασιατική Καταστροφή.

Στην επόμενη ταινία της, τη φιλόδοξη παραγωγή "Όχι Κύριε Τζόνσον" η Βούλα Ζουμπουλάκη τραγουδά τα "Παλικάρια" του Γιάννη Μαρκόπουλου αλλά και τα: "Τι να πω και τι να κάνω" και "Στα μάτια σου γεννήθηκα"(του ιδίου συνθέτη).Τραγούδια που δυστυχώς δεν καταγράφηκαν ποτέ στη δισκογραφία.

"Διωγμός", με το Φαίδωνα Γεωργίτση

"Όχι, Κύριε Τζόνσον", με τους Πάρι Αλεξάντερ, Τίτο Βανδή και Νίκο Ρίζο.

Το 1966 κερδίζει το Α΄ βραβείο γυναικείας ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ταινία "Σύντομο Διάλειμμα". Το φιλμ κάνει πρεμιέρα τον Νοέμβριο του 1966 χωρίς όμως να συγκινήσει το κοινό καθώς μόλις 19.648 θεατές την παρακολουθούν στις αίθουσες Α΄ προβολής.

Μετά το θάνατο του Δημήτρη Μυράτ το 1991, έκανε ελάχιστες εμφανίσεις κυρίως στο Εθνικό αλλά και στο "Μοντέρνο Θέατρο" του Γιώργου Μεσσάλα. Το 1994 έκανε μια γκεστ εμφάνιση στο τηλεοπτικό πρόγραμμα του Αντένα "Οι Μεν και οι Δεν" ενώ χρόνια πριν είχε περάσει από την κρατική τηλεόραση με το σίριαλ του Νίκου Φώσκολου "Πορφύρα και Αίμα"(1977). Έφυγε από τη ζωή στις 7 Σεπτεμβρίου 2015...

Με τον άνδρα της ζωής της, το Δημήτρη Μυράτ

Στη συλλογή που ακολουθεί θα βρείτε τραγούδια που ερμήνευσε η κορυφαία ηθοποιός στο Θέατρο, στον κινηματογράφο και φυσικά η μεγάλη έκπληξη, το τραγούδι του Σταμάτη Κραουνάκη και της Λίνας Νικολακοπούλου "Η Σωτηρία της Ψυχής".

Τα Τραγούδια της Συλλογής:

1.Εφτά τραγούδια θα σου πω - από την ταινία "Στέλλα"

2.Ο Ταχυδρόμος Πέθανε - ακυκλοφόρητη ηχογράφηση από ραδιοφωνική μετάδοση του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (1961).

3.Η Πέτρα - από τη θεατρική παράσταση "Απόψε Αυτοσχεδιάζουμε"

4.Η Σωτηρία της Ψυχής - από την τηλεοπτική σειρά "Οι Μεν και οι Δεν"

ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ. ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗ ΥΠΟΚΛΟΠΗΣ. ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΒΙΝΤΕΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ.