Γεννήθηκε το 1936, στο ορεινό χωριό Ανώγεια στην Κρήτη από οικογένεια με μουσική παράδοση και πολλούς λυράρηδες. Ήταν μόλις πέντε ετών όταν ξεριζώθηκε από τον τόπο του μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους του χωρίου, το οποίο έκαψαν οι Γερμανοί, και μεταφέρθηκαν σε χωριό της επαρχίας Μυλοποτάμου όπου παρέμειναν μέχρι και την απελευθέρωση της Κρήτης. Μαθητής ακόμα έπεισε τον πατέρα του να του αγοράσει λύρα και με αυτήν ξεκίνησε τις εμφανίσεις τους σε πανηγύρια. Σιγά σιγά οι Κρητικοί άρχισαν να τον στηρίζουν και να οργανώνουν γλέντια για να τον ακούν να παίζει. Έτσι άρχισε να γίνεται γνωστός και το Νοέμβριο του 1958 ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο με τίτλο "Μια μαυροφόρα που περνά". Ο δίσκος αγαπήθηκε από το κοινό κι έτσι ο Νίκος ηχογράφησε κι άλλα τραγούδια σε δίσκους των 45 στροφών. Την περίοδο εκείνη θα γνωριστεί και με την Ουρανία Μελαμπιανάκη, την οποία και θα παντρευτεί. Το 1966 ο Νίκος Ξυλούρης κέρδισε και το πρώτο βραβείο σε ένα φεστιβάλ μουσικής στο Σαν-Ρέμο παίζοντας με τη λύρα του ένα συρτάκι. Το 1969 ηχογράφησε με μεγάλη επιτυχία το δίσκο "Ανυφαντού" και μετακομίζει με την οικογένεια του στην Αθήνα. Η γνωριμία του με το Γιάννη Μαρκόπουλο και τον Ερρίκο Θαλασσινό θα το φέρουν στο στούντιο και εκεί θα ηχογραφήσει τα άλμπουμ "Χρονικό" και "Ριζίτικα". Με την έλευση της δεκαετίας του 70 ο Ξυλούρης ξεκινά εμφανίσεις στη μπουάτ Λήδρα και το 1973 εμφανίζεται στο θεατρικό έργο "Το Μεγάλο μας Τσίρκο", δίπλα στη Τζένη Καρέζη. Η φωνή και το ήθος του γίνονται σύμβολα της αντίστασης στα χρόνια της χούντας μέχρι που την ανοδική πορεία του σταματά ο καρκίνος. Μετά από μεγάλο αγώνα, πολλαπλές εγχειρήσεις και αρκετή ταλαιπωρία έφυγε από τη ζωή στις 8 Φεβρουαρίου 1980...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου